Czernihów
Jedenaście wieków historii
A świat się zmienia… Niektóre informacje praktyczne mogą okazać się nieaktualne!
Armaty Piotra Wielkiego
Weszło ono w skład rosyjskiego państwa Romanowów. W 1695 r. wzniesiono tu nowy sobór Troicki (św. Trójcy). Rozbudowano Stare Miasto, do którego prowadziły 4 bramy: Zamkowa, Kijowska, Spalona zwana również od kierunku, w którym prowadziła idąca z niej droga Łojewską oraz Wodna. W mieście były cztery duże ulice, nie licząc mniejszych i zaułków. Drewniane domy zaczęto zastępować murowanymi. Powstawały też gmachy użyteczności publicznej, m.in. Kolegium Czernihowskie. Większość świątyń i wszystkie klasztory przebudowano w stylu ukraińskiego baroku. Wznoszono też kolejne obiekty sakralne. Z tego okresu zachowała się nie tylko większość zabytków, ale również sporo armat z końca XVII wieku, które później ustawiono na resztkach dawnych zamkowych wałów, obecnie spacerowym bulwarze nad Desną. Armaty te pozostawił rosyjski car Piotr I Wielki, który odwiedził Czernihów po zwycięskiej bitwie ze Szwedami pod Połtawą w 1709 roku. Formalnie aby wzmocnić tutejszą fortecę. Faktycznie dlatego, że tej przestarzałej już wówczas broni nie opłacało mu się ciągnąć do odległego Petersburga. Tutejszy zamek rozebrano w 1799 roku jako nieprzydatny. W sto lat później, po sprowadzeniu z Kijowa do nich lawet, armaty te stanęły na obecnych miejscach.
Stolica guberni
W 1801 roku został Czernihów stolicą utworzonej wówczas guberni czernihowskiej. Miasto liczyło wówczas 705 domów, 4 cegielnie, 4 monastery, 12 cerkwi oraz kilka budynków państwowych i handlowych. Pochód Napoleona I na Moskwę w 1812 roku i cała ówczesna wojna obeszła miasto bokiem. W II połowie XIX w. rozpoczął się dosyć szybki rozwój tu przemysłu, co pociągnęło za sobą wzrost liczby ludności oraz placówek naukowych. I wojna światowa oraz bolszewicka rewolucja i wojna domowa nie spowodowały strat tak znacznych jak w wielu innych miastach rosyjskich i ukraińskich. Lata międzywojenne przyniosły szybką industrializację, a także budowę obiektów kulturalnych.
W XX wieku
Dramatyczne natomiast straty poniósł Czernihów w 1941 r. podczas wojny niemiecko-sowieckiej, nazywanej tu Witczyźnianoj (Ojczyźnianą). W rezultacie zmasowanych niemieckich bombardowań zniszczeniu uległy wszystkie zakłady przemysłowe, placówki kulturalno-oświatowe oraz służby zdrowia, a także ponad 70 proc. domów mieszkalnych. Po wojnie miasto odbudowano na podstawie planu generalnego w latach 1945, 1958 i 1968. Zaś ścisłe centrum gruntownie przebudowano w latach 1950-55. Stąd wzięły się obecne szerokie ulice i place wytyczone wówczas wśród ruin. Odbudowywano też fabryki tak, że już na początku lat 50., miasto osiągnęło przedwojenny poziom produkcji. Głównymi rodzajami produkcji stały się przemysły: chemiczny, spożywczy, lekki, materiałów budowlanych i obróbki drewna. Równocześnie wznoszono nowe reprezentacyjne gmachy użyteczności publicznej i kultury. M.in. Teatr im. Tarasa Szewczenki, Dom Teatru, Pałac Młodzieży, Centrum Handlowe „Drużba” czy Teatr Lalek. Miasto dotknęła jednak awaria w 1986 r. elektrowni atomowej w Czarnobylu, odległej o niespełna 50 km. Wielu mieszkańców uczestniczyło w usuwaniu jej skutków, za co zapłacili życiem. Po rozpadzie ZSRR Czernihów, tak jak pozostałe miejscowości byłej Ukraińskiej SRR, znalazło się w składzie niepodległej Ukrainy.
Poczytaj więcej o okolicy:
Stowarzyszenie Dziennikarzy Podróżników Globtroter wyróżniło Otwarty Przewodnik Krajoznawczy nagrodą
za najciekawsze publikacje turystyczne w 2019 r.
Cieszymy się!
Dodaj komentarz