Częstochowa
Najstarsza pielgrzymka idzie z Kalisza

A świat się zmienia… Niektóre informacje praktyczne mogą okazać się nieaktualne!
Do klasztoru na Jasnej Górze licznie przybywają pielgrzymki. Podobno pierwsza pielgrzymka do Częstochowy, udokumentowana w kronikach, wyruszyła we wrześniu 1626 roku z Gliwic. Drugą natomiast była piesza pielgrzymka z Kalisza.
Po raz pierwszy wyruszyła w roku 1637. Jest to jedyna piesza pielgrzymka w Polsce, podczas której pątnicy pokonują drogę w obie strony pieszo. To łącznie około 320 km. Wyruszają 19 sierpnia z diecezji kaliskiej żeby dotrzeć do Częstochowy 13 sierpnia, bo 15 są uroczystości maryjne. Do Kalisza wracają 9 sierpnia i są witani na Rypinku przy kościele parafialnym przez władze miejskie, kościelne oraz mieszkańców miasta i okolic. Potem udają się do bazyliki.
Tradycje pielgrzymek kaliskich zapoczątkowali kaliscy księża jezuici. To z ich domu wyruszyła w roku 1637 grupa młodych kleryków. Z czasem w wielu kaliskich i w okolicznych parafiach tworzyły się grupy pielgrzymów udające się do Częstochowy. Toteż w roku 2018 była to z kolei 381. pielgrzymka jako pielgrzymka kaliska i 27. jako diecezjalna. Jest to jedyna piesza pielgrzymka, która wbrew wojnom, zaborom i komunie szła nieprzerwanie co roku na Jasną Górę do Częstochowy. Dlatego nie będzie błędem nazwać ją najstarszą pielgrzymką w Polsce.
Początki Jasnej Góry
Klasztor na Jasnej Górze początkami sięga 22 czerwca 1382 roku, gdy do Polski przyjechali paulini z klasztoru św. Wawrzyńca pod Budą na Węgrzech. Dostali oni wtedy drewniany kościół na wzgórzu jasnogórskim w pobliżu Częstochowy. Obok niego stała murowana strażnica. Prawdopodobnie to w niej, po zaadaptowaniu, zamieszkało pierwszych 16 zakonników z Węgier.
O obrazie Czarnej Madonny w tym czasie mówią tylko legendy i tradycja. Jedna z legend mówi, że obraz Jasnogórskiej Pani namalował św. Łukasz Ewangelista jeszcze za życia Najświętszej Panienki. Mówi ona również, że obraz namalowany jest na blacie stołu używanego przez świętą rodzinę w Nazarecie. Podobno w IV wieku św. Helena, matka cesarza Konstantyna Wielkiego, miała przywieść ze sobą ten obraz do Konstantynopola (dziś Stambuł w Turcji). Tam obraz bardzo czczony był pomocą w chwilach wielkich nieszczęść i klęsk, jak np. epidemie chorób zaraźliwych. W wieku IX lub X obraz wywieziono na północ, gdzie ostatecznie na dłużej zostawiono go w zamku Bełskim, na północny wschód od Lwowa, na Rusi Czerwonej. W roku 1382 Władysław, książę Opola, w imieniu króla Ludwika Węgierskiego, który zmarł w roku 1382, sprawował rządy na Rusi. Książę, chcąc uchronić obraz przed zbezczeszczeniem ze strony pogańskich Tatarów, zabrał go i w drodze do Opola zostawił go w Częstochowie, gdzie zatrzymał się na krótki odpoczynek u podnóża Jasnej Góry z kościółkiem drewnianym. Obraz zasłynął już wcześniej łaskami i cudami.
Najazd Husytów i rekonstrukcja obrazu
Paulini w związku z rosnącą liczbą pielgrzymów do obrazu Pani Jasnogórskiej i ich darów podjęli decyzję o budowie zespołu gotyckich zabudowań kościelno-klasztornych w latach 1425-29. W roku 1430 na Jasnej Górze husyci zrabowali wota z kaplicy i uszkodzili cudowny obraz który po odarciu z kosztowności został pocięty szablą i połamany. Ojcowie Paulini zawieźli zniszczony obraz do Krakowa na dwór króla Władysława Jagiełły, który razem z małżonką św. Jadwigą, był fundatorem najstarszej części kaplicy Matki Bożej na Jasnej Górze. Restauracją obrazu zajął się sam król. Ponieważ był bardzo zniszczony, zdecydowano się na dotychczasową deskę, uznaną za relikwię, nałożyć nowe płótna i wizerunek przemalować. Trwałym śladem zniszczenia obrazu w roku 1430 są blizny na twarzy Matki Boskiej. W roku 1434 obraz po renowacji i ozdobieniu go srebrnymi blachami w Krakowie wrócił do klasztoru. Wzrost ruchu pielgrzymkowego wymusił rozbudowę gotyckiej kaplicy Matki Bożej trwającej do roku 1644. Wcześniej, bo w roku 1620 ukończono budowę fortyfikacji.
Obraz Matki Boskiej Częstochowskiej .
Matka Boska Częstochowska .