W pobliżu kamiennych kręgów Carahunge, na przełęczy Selim (2410 m n.p.m.) znajduje się najlepiej zachowany zajazd kupiecki na terenie Armenii. Karawanseraj ten zbudowano w 1332 roku. 

Nazwa karawanseraj pochodzi z języka perskiego. Karawan to oczywiście karawana, a seraj to pałac. Karawanseraje zatem to zajazdy dla kupców, pielgrzymów i innych osób podróżujących wspólnie, które budowano w azjatyckich krajach muzułmańskich wzdłuż szlaków komunikacyjno-handlowych. Znane są od starożytności, a szczególnie rozpowszechniły się od IX do XIV wieku. Przez trzy dni i trzy noce mogli się w nich zatrzymywać podróżni za darmo, bez względu na kolor skóry i wyznanie. Mieli dach nad głową i byli chronieni przed rabusiami.

Są dwa typy karawanserajów. Jeden to długi i prosty budynek o trzech nawach, z których środkową zajmowały zwierzęta (wielbłądy lub konie) a boczne nawy ? ludzie. Drugi typ, to otwarty w stronę ogrodzonego dziedzińca budynek dla zwierząt z płytkimi, bocznymi  niszami zajmowanymi przez ludzi. Karawanseraj na przełęczy Selim reprezentuje pierwszy typ.

Karawanseraje były budowane na szlakach handlowych mniej więcej co 40 kilometrów. Wynikało to z tego, że tyle może przebyć od wschodu do zachodu słońca objuczony wielbłąd. Nie objuczony może pokonać dziennie 90 km. Co ciekawe, wielbłąd wytrzymuje temperatury od ?30 do + 50 stopni C. A taki ?wysuszony? zwierzak może wypić za jednym zamachem 150 litrów wody!

Ormiański Karawanseraj na Kaukazie jest świetnie zachowany, jeszcze i dziś spokojnie mogłaby się tam zatrzymać karawana i osłonięta od wiatru i deszczu przetrwać noc. Zwiedzaliśmy ją w ciepły, pogodny dzień a wewnątrz, wśród kamiennych murów panował miły chłodek.

Warto wiedzieć

A jeśli będziecie w północnym Azerbejdżanie, to obejrzyjcie karawanseraj drugiego typu, który jest przerobiony na luksusowy i bardzo drogi hotel. Ale zwiedzać go można za darmo. Znajduje się w miasteczku Quba, tuż obok znanego, zamieszkałego przez Żydów miasteczka Krasna Swoboda (te dwa miasteczka Quba i Krasna Swoboda oddziela tylko rzeka).

Przeczytaj także...

Erg Chebbi. Zachód słońca na pustyni

Autorka: Barbara Górecka

Karawana dzieli się na grupy, a każda z nich idzie inną ścieżką. Jak to cudownie wygląda. Malutkie cienie odbijające się w ostatnich promieniach słońca. To jakby nasze „duchy” snuły się po wydmach...

Stambuł. Z przewodnikiem tropem Sinana

Autor: Cezary Rudziński

Część budowli słynnego architekta usytuowanych jest w pobliżu i można przechodzić od jednej do drugiej pieszo. Dla zobaczenia większości trzeba jednak korzystać z komunikacji miejskiej lub przeprawy przez Bosfor.

Rohatyn. Wokół pomnika Roksolany

Autor: Cezary Rudziński

Czy Roksolana to rzeczywiście urodzona w Rohatynie Nastia Lisowska – taki napis jest na jej tutejszym pomniku – tego na pewno już nie uda się ustalić. Ale stanowi ona dodatkowy magnes przyciągających tu, nad rzeczkę Hnyła Lipa, turystów.

Poczytaj więcej o okolicy:

Wagharszapat. Eczmiadzyn: dzieje pierwszej katedry

Wagharszapat. Kościół i klasztor św. Hripsime

Geghard. Monaster Świętej Włóczni

Aławerdy. Sanahin, klasztor starszy od innych