Bayreuth
Dom Siegfrieda Wagnera

A świat się zmienia… Niektóre informacje praktyczne mogą okazać się nieaktualne!
Budynek sąsiadujący z Wahnfried, czyli willą w Bayreuth, w której Richard Wagner spędził ostatnie lata życia, nazywany jest Domem Siegfrida, gdyż zbudował go w 1894 roku syn kompozytora.
Ściślej polecił przebudować wschodnią oficynę domu rodziców na willę w neorenesansowym stylu włoskim dla własnej rodziny. Została ona rozbudowana w 1932 r., a więc już po śmierci Siegfrieda Wagnera (1869-1930) przez architekta Hansa Ressingera, który połączył ją też łącznikiem z willą Wahnfried. Dom syna kompozytora był wówczas pensjonatem wdowy po nim, gorącej nazistki Winfried, pod nazwą Siegfried Wagner Haus.
Pensjonat wdowy i powojenne losy
Wśród jego gości bywały m.in. takie znakomitości z kręgu muzyków, jak słynny włoski dyrygent Arturo Toscanini w 1931 r. oraz austriacki kompozytor Richard Strauss w latach 1933-34. A także? Adolf Hitler, wielbiciel muzyki Richarda Wagnera oraz jego antysemickich i nacjonalistycznych poglądów. Zaprzyjaźniony z rodziną Wagnerów od 1923 roku tak dalece, że ich dzieci zwracały się do niego ?Onkel? ? wujku. Już jako ?Fűhrer? ?Tysiącletniej Rzeszy? mieszkał, ze swoją obstawą, w Siegfried Wagner Haus w okresie Festiwali Wagnerowskich w latach 1936-38.
Dom ten zaczęto nawet podobno nazywać wówczas ?Fűhrerbau? ? ?Budowlą Wodza?. Pod koniec II wojny światowej i wkrótce po niej budynek, nie uszkodzony w trakcie alianckiego bombardowania 5 kwietnia 1945 r. tak jak sąsiedni Wahnfried, na 12 lat przejęli Amerykanie. Bo to w ich strefie okupacyjnej znalazło się Bayreuth. Najpierw przeprowadzali w nim przesłuchania hitlerowców, później stał się wojskową kwaterą i kasynem oficerskim. A na koniec zamieniono go w wojskowy? burdel.
Dom rodzinny i muzeum
Następnie mieszkali w nim przez około 20 lat ? w 1957 r. po wycofaniu się wojsk amerykańskich zwrócono dom wdowie po Siegfriedzie, Winfried Wagner ? do śmierci w 1966 r. Wielanda Wagnera on i jego rodzina. W 1976 r. wraz z willą Wahnfried i całym terenem posiadłości Wagnerów przekazany został w darze miastu Bayreuth, ale Winfried Wagner mieszkała w nim do śmierci w 1980 r. Teraz Dom Siegfireda, jako część muzealnego kompleksu, otwarty jest dla zwiedzających. Dostępne są na parterze: pokój kominkowy (Kaminzimmer), jadalnia (Speisezimmer) Winfried Wagners, oszklony do ziemi pokój ogrodowy (Gartenzimmer) z widokiem na ogród i małą fontannę z wodą wypływającą z pyska ryby.
Każde z pomieszczeń dokładnie opisane jest na tablicach informacyjnych, ze starymi zdjęciami i planami, w językach niemieckim i angielskim. Z ich historią, ciekawostkami, informacjami o ludziach, którzy tu bywali, przy czym bez pomijania dosyć wstydliwego przecież okresu fascynacji gospodarzy nazizmem. Wyposażenie tych pokoi jest dosyć skromne, chociaż są w nich również meble, obrazy i inne przedmioty ze zbiorów rodzinnych. Płaskorzeźby zdobiące w kilku miejscach ściany i kolumny są jednak dosyć kiczowate.
Dodaj komentarz