Pińsk
Bez polskiego przewodnika

Pińsk ma imponującą przeszłość. Sporo w niej okresów mało jeszcze zbadanych. Ale podobnie jak cała Białoruś, która nie doczekała się jeszcze (jako jedyny kraj europejski) całościowego przewodnika turystycznego w języku polskim, nie ma go i on.
fot: Cezary Rudziński
Pińsk. Bez polskiego przewodnika
Położony nad rzeką Piną u jej ujścia do Prypeci, w miejscu zbiegania się starych szlaków wodnych łączących Polesie z Naddniestrzem i Morzem Czarnym na południe oraz z Bałtykiem na północy i zachodzie, w centrum sławnych w przeszłości poleskich błot, ale i w sąsiedztwie wyjątkowo urodzajnych ziem, ma Pińsk rzeczywiście imponującą przeszłość.
To już 10 lat! Materiał został zamieszczony w naszym portalu ponad dekadę temu.
A świat się zmienia… Niektóre informacje praktyczne mogą okazać się nieaktualne!

Nieformalna stolica Polesia, ponad tysiącletni Pińsk, należy do najstarszych miast Białorusi. Szczyci się tym, że w nim urodzili się biskup, historyk i poeta Adam Naruszewicz oraz pisarz i reporter Ryszard Kapuściński.

W przeszłości mieszkało tu także wielu innych sławnych ludzi ? św. Andrzej Bobola; podstarości, sędzia grodzki, szambelan królewski i poseł na Sejm I RP Mateusz Butrymowicz; jego wnuk grafik i kompozytor Napoleon Orda; założyciel chasydyzmu karolińsko-stolińskiego cadyk Aaron Perłow (Karliński); akademik architektury Iwan Żołtowski; pierwszy prezydent Izraela Chaim Weizmann i premier tego kraju Golda Meir oraz wielu innych.

Położony nad rzeką Piną u jej ujścia do Prypeci, w miejscu zbiegania się starych szlaków wodnych łączących Polesie z Naddniestrzem i Morzem Czarnym na południe oraz z Bałtykiem na północy i zachodzie, w centrum sławnych w przeszłości poleskich błot, ale i w sąsiedztwie wyjątkowo urodzajnych ziem, ma Pińsk rzeczywiście imponującą przeszłość. Sporo w niej okresów mało jeszcze zbadanych. Podobnie jak cała Białoruś, która nie doczekała się jeszcze, jako jedyny kraj europejski, całościowego przewodnika turystycznego w języku polskim, nie ma go i on.

Zresztą i jedynemu jaki widziałem, wydanemu kilka lat temu w Mińsku i trudno osiągalnemu przewodnikowi po rosyjsku, daleko jest do spełnienia wymogów stawianych obecnie tego rodzaju wydawnictwom. Jednak na temat Pińska jest i tak o wiele więcej publikacji w języku polskim niż o innych białoruskich miastach.  ?Opis starożytnej Polski? Tomasza Święcickiego z roku 1828 i ?Przewodnik po Polesiu? Michała Marczaka z 1935 roku mają obecnie wartość historyczną. Choć nadal sporą.

Podstawowe informacje o mieście i jego okolicach oraz sporo zdjęć zabytków i obiektów wartych uwagi znaleźć można w wydanym w 2005 roku równolegle w trzech językach i nadal będącym w sprzedaży albumie ?Polesie? Tatiany Chwaginej, zarazem świetnej polskojęzycznej przewodniczce po Pińsku. Sporo o Pińsku i dowiedzieć się można z obszernego, z ciekawymi starymi fotografiami, opracowania Katarzyny Witwickiej ?To miasto Pińsk się nazywa? opublikowanego w wydawanym w Brześciu czasopiśmie ?Echa Polesia? ( Nr 4 (20) 2008 ), w cyklu Poleskie miasta. Znalazłem w nim zresztą także echa starszego o ponad 70 lat przewodnika Marczaka. Dużym walorem pracy Witwickiej jest kalendarium historyczne Pińska, dane statystyczne o liczbie mieszkańców od XVI wieku do roku 2000, lista najważniejszych jego zabytków, a także zarys historii i kalendarium polskiego ruchu oporu w latach II wojny Światowej. A także wyodrębnione: Krótka historia Seminarium Duchownego w Pińsku i Ryszard Kapuściński o Pińsku i Polesiu.

Pomijając drobne na ogół informacje zawarte w różnych wydawanych w ostatnich latach białoruskich folderach po polsku, najbardziej przejrzyście miasto i jego 22 najważniejsze zabytki i obiekty przedstawione zostały w czternastostronicowym, dużego formatu folderze ?Pińsk? autorstwa również T. Chwaginej, wydanym w 2005 roku po polsku przez Wydawnictwo ?Riftour? w Mińsku w nakładzie 2 tys. egz., ze zdjęciami oraz rysunkowym, z widokiem z lotu ptaka na ulice, place i budowle, planem miasta z zaznaczoną na nim lokalizacją 42 obiektów i miejsc. Ale dopiero zapoznanie się z wszystkimi wymienionymi publikacjami pozwala jako tako uporządkować podstawowe informacje o tym mieście. Też zresztą nie do końca.

Poczytaj więcej o okolicy:

Dodano: 5 stycznia 2011; Aktualizacja 7 czerwca 2020;
 
Dodaj komentarz
(Dozwolone typy plików: jpg, gif, png, maksymalny waga pliku: 4MB.)
(wymagany, niepublikowany)
Wszystkie materiały zamieszczone na naszym portalu chronione są prawem autorskim. Możesz skopiować je na własny użytek.
Jeśli chcesz rozpowszechniać je dla zysku bez zgody redakcji i autora – szukaj adwokata!
Zamknij