Pińsk
Losy kościołów i cerkwi
A świat się zmienia… Niektóre informacje praktyczne mogą okazać się nieaktualne!
Z dawnych, zachowanych świątyń katolickich Pińska, barokowy kościół św. Karola Boromeusza z przełomu XVII i XVIII w. po wielu perypetiach, od 1992 roku jest miejską salą koncertową. Zaś św. Barbary Męczennicy z XVIII w. od lat 30. XIX w. jest cerkwią prawosławną.
Warte zobaczenia w niej są stare ikony, zwłaszcza „Matka Boska Przewodniczka” zwana Jerozolimską z XV-XVI w. oraz kilka XVIII-wiecznych. Druga z ważnych świątyń prawosławnych, sobór Św. Teodora – patrona Pińska, w tradycyjnym stylu rusko-bizantyjskim z pięcioma granatowymi kopułami, jest budowlą współczesną. Poświęcono go w 2001 roku, stoi poza centrum miasta na osiedlu mieszkaniowym Ługi.
Misternie rzeźbiony w drewnie ikonostas i carskie wrota dla niego wykonano w szkole dawnych cerkiewnych rzemiosł w Twerze w Rosji. Wewnątrz znajduje się też bardzo czczona ikona patrona soboru, Wielkiego Męczennika Teodora Tyrona. W mieście, na jego dawnym przedmieściu Karolin, zachował się również dom modlitwy przedwojennych rabinów chasydyzmu karolińsko-stolińskiego, którego założycielem był w XVIII w. słynny cadyk Aaron Pierłow (Karliński). Obecnie jest to czynna synagoga tego odłamu żydowskiego chasydyzmu.
Wróćmy jednak do współczesnego Pińska. Jest w nim naprawdę sporo do zobaczenia. Napisałem bowiem tylko o najważniejszych miejscach i obiektach. Warto zobaczyć także byłą cerkiew św. Teodora zamienioną w latach 40. XX na kinoteatr z neoklasycystyczną dobudową. Zwrócono ją wiernym w 1994 roku, a oni przebudowali ją na świątynię Zmartwychwstania Pańskiego. Ale podobno potocznie nadal nazywana jest kinem, chodząc do niej idzie się „do kina”. W jej pobliżu znajduje się budynek prawosławnego konsystorza z siedzibą administracji kurii prawosławnej, parafialna cerkiew Pierwszego Męczennika Stefana (Szczepana) oraz reaktywowany żeński klasztor św. Barbary.
Ponadto w innych punktach miasta jest kilka gmachów z początku XX w. i lat międzywojennych. M.in. banki: Azowsko-Doński i Kredytowy, Starostwo, Dom Ordy, Teatr „Kasyno”, hotele „Angielski” i „Paryż”. Oczywiście trzeba zobaczyć dom przy ul. Suworowa (przed wojną Pereca) 43, w którym w 1932 r. urodził się i mieszkał do 1940 r. Ryszard Kapuściński, o czym przypomina poświęcona mu tablica na ścianie. A na brzegu Prypeci Willę Grygorowicza. No i ujście do głównej poleskiej rzeki jej lewego dopływu – Piny. A w sezonie letnim odbyć rejs jednym ze stateczków białej floty po obu rzekach, nad którymi leży Pińsk.
Poczytaj więcej o okolicy:
Stowarzyszenie Dziennikarzy Podróżników Globtroter wyróżniło Otwarty Przewodnik Krajoznawczy nagrodą
za najciekawsze publikacje turystyczne w 2019 r.
Cieszymy się!
Dodaj komentarz