Filipiny
Dawne Hiszpańskie Indie Wschodnie
A świat się zmienia… Niektóre informacje praktyczne mogą okazać się nieaktualne!
Drugie zaś, Metro Manila, oficjalnie National Capital Region, to zbiorcze miano dla Greater Metropolitan Area, w skład której wchodzi szesnaście formalnie odrębnych miast, poza City of Manila, stolicą Filipin, między innymi Quezon City, administracyjnie najludniejsze miasto w kraju, tudzież City of Makati vel Makati City, stanowiąca manilski Central Business District. Jako Metro Manila miasto skupia 12 milionów ludzi plus jakieś drugie tyle w swym Commuter Belt. Z kolei sama Manila City, nb. także skompletowana z 16. jednostek, z których główne to Binondo i Ermita, Intramuros i Malate, jest przy swych 1,7 mln mieszkańców, żyjących czy może raczej stłoczonych na ledwie ok. 40 km², najgęściej na świecie zaludnioną City Proper. (Dla porównania tych samych ludnościowo rozmiarów Warszawa zajmuje 517 km², czyli przeszło dziesięć raz tyle). Od kontynentu azjatyckiego jest Manila oddalona o 1300 km, leżąc u zachodniego brzegu środkowo-południowej partii wyspy Luzon. Ta największa wyspa archipelagu Filipin bierze przy 109 tys. km² ponad trzecią część powierzchni całego kraju, aby licząc 53 mln mieszkańców grupować 53% jego populacji, co w skali świata wysuwa Luzon na pozycję odpowiednio piętnastą oraz czwartą (za Jawą, Honsiu i Wlk. Brytanią). Tak Metro Manila jak City of Manila zasadniczo rozciągnięte są w układzie południkowym, wzdłuż zatoki swego imienia, Manila Bay, przepoławiane przez Pasig River, na długości 25 km toczącą swe wody z południo-wschodu na północo-zachód i łączącą Laguna de Bay z Manila Bay (Bahía de Manila).
Wespół z Meksykiem
Pierwsi w owych stronach reprezentanci Europy to jak niemal wszędzie Portugalczycy. Choć wyspy mogły być przez nich infiltrowane już wcześniej, najstarsza udokumentowana europejska tutaj wyprawa to ta komenderowana przez Ferdynanda Magellana wiosną 1521 roku. Słynny portugalski żeglarz przybił wtedy na wyspę Cebu, w środkowej partii archipelagu, konwertując jej władcę na chrześcijaństwo, a będąc w służbie Karola I (Karola V Habsburga) ogłosił kraj dependencją Hiszpanii. Sam zasię wnet znalazł śmierć w walkach z miejscowymi ludami (Battle of Mactan 27 IV 1521). Faktyczne hiszpańskie władztwo nad archipelagiem, od ówczesnego infanta a późniejszego króla Felipe II de España nazwanym Las Islas Filipinas, zaczęło się jednak dopiero parę dekad później. W listopadzie 1564 roku z Barra de Navidad w Meksyku wyszła hiszpańska ekspedycja, osiągając i mimo oporu wyspiarzy konfiskując w lutym następnego roku Cebu. Sukcesywnie posuwając się ku północy, przy jednoczesnym zwalczaniu muzułmańskiej piraterii, dotarto na Luzon, likwidując 1570-1571 istniejące na wyspie autochtoniczne państwa prekolonialne, tworzone przez lud Tagalog, tj. na poły mityczne królestwo Tondo, oraz królestwo Manili, inaczej królestwo Luzon, wasalne względem Sułtanatu Brunei (Rajahnate of Maynila).
Z Cebu tam też, czyli na Luzon, przeniosło się centrum hiszpańskiej dyspozycji na Archipelag i jej forpoczty na Azję. Filipińczycy nie poprzestali walk. Ich opór tlił się stale przybierając różne formy (np. Tondo Conspiracy 1587-1588). Wsparcia udzielali im niekiedy muzułmanie z sąsiednich malajskich sułtanatów, stąd też przez Hiszpanów wojny te postrzegane były jako rozszerzenie Rekonkwisty. Stanowiły one też fragment bardzo szerokiego konfliktu chrześcijańsko-islamskiego, rozgrywanego między innymi na europejskim Śródziemnomorzu i tam ze strony Europy toczonego też głównie przez Hiszpanów. Podbity Archipelag, plus dalsze opanowane przez Szpanię wyspy na Pacyfiku, np. Islas Carolinas czy Islas Marianas, zorganizowano jako kolonię, zawiadywaną z Manili, zaś jako Indias Orientales Españolas, wraz z dla odmiany Hiszpańskimi Indiami Zachodnimi czyli Karaibami, zrzucającą się na powołane przez hiszpańską gałąź Casa de Austria w 1535 roku Wicekrólestwo Nowej Hiszpanii, Virreinato de Nueva España, ze stolicą w Ciudad de México. Hiszpanie rzecz jasna z marszu przystąpili do chrystianizacji zajętego kraju, nierozerwalnie sprzęgniętej a właściwie jednoznacznej z jego polityczną subordynacją, uskuteczniając to z typową w onym zakresie dla siebie systematycznością.
Poczytaj więcej o okolicy:
Stowarzyszenie Dziennikarzy Podróżników Globtroter wyróżniło Otwarty Przewodnik Krajoznawczy nagrodą
za najciekawsze publikacje turystyczne w 2019 r.
Cieszymy się!
Dodaj komentarz