Andaluzja
Tu Europa spotyka Afrykę
A świat się zmienia… Niektóre informacje praktyczne mogą okazać się nieaktualne!
W Andaluzji mają ponadto swe rozległe posiadłości arabscy szejkowi krezusi majątkowi z Bliskiego Wschodu i Arabii Saudyjskiej. Podobnie jak inne historyczne człony Hiszpanii, odległe od jej kastylijskiego centrum, np. Asturia czy Aragonia, oczywiście także Andaluzja wytworzyła swą własną regionalną wersję języka kastylijskiego czyli po naszemu hiszpańskiego. Z pewnymi modyfikacjami andaluzyjski dialekt używany jest także na przyległych terenach sąsiednich (Extremadura, Castilla-La Mancha, Región de Murcia).
Hispania Baetica
W okcydentalnej partii regionu wykształciła się w połowie pierwszego tysiąclecia starej rachuby mało zbadana prehistoryczna kultura o nazwie Tartessos. Najpóźniej od zarania IX wieku andaluzyjskie wybrzeża infiltrowali Fenicjanie. Prowadzili oni handel z miejscową ludnością zapuszczając się w swych wyprawach także za mityczne Słupy Melkarta (Słupy Heraklesa). Od 8. stulecia zakładali już swoje własne osady. Do szczególnie wielkiej rangi doszła pierwsza tutaj fenicka kolonia czyli miasto Gades (Kadyks). To jedno w ogóle z najstarszych zachodnioeuropejskich miast zachowało swą wysoką pozycję także w różnych późniejszych okresach historycznych. Sukcesywnie cała Andaluzja znalazła się pod kontrolą fenickiej Kartaginy.
Po porażkach Kartaginy w wojach punickich ostatecznie trafiła w ręce Rzymu. Na ziemiach tych, opanowanych przez Rzym efektem drugiej z owych wojen, toczonej w latach 218?201, zostały powołane w 197 roku dwie rzymskie prowincje, kolejne po Sycylii oraz dwuczłonowej Korsyce i Sardynii. Mianowicie Hispania Citerior, od wschodu, z Tarraco i Carthago Nova; oraz Hispania Ulterior, od zachodu, w dolinie Gwadalkiwir, łac. Baetis, zasadniczo pokrywająca się z dzisiejszą Andaluzją, administrowana zaś z Kordoby lub z Kadyksu (obie na krótko zunifikowane 171?167). W roku 27 przed naszą erą Hispania Ulterior uległa podziałowi na dwie prowincje. Odtąd w jej miejsce istniała senatorska Baetica vel Hispania Baetica (Corduba, Gades) oraz cesarska Lusitania (Portugallia, Extremadura Hispaniae).
W początkach V wieku wtargnęły na Półwysep ludy germańskie, wśród nich Wandalowie, następnie zaś Hiszpanię podbili Zachodni Goci, instalując tutaj swe państwo ze stolicą ostatecznie w Toledo (Reino Visigodo de Tolosa 418?507. Intermedio Ostrogodo 507?559. Reino Visigodo de Toledo 559?725). W kolejnym stuleciu Andaluzja częściowo podlegała Bizancjum. W 711 roku Cieśninę przekroczyli Maurowie konfiskując w krótkim czasie większość terytoriów składających się na królestwo Wizygotów. Ze wszystkich regionów Hiszpanii znajdowała się Andaluzja najdłużej pod rządami Arabów. Swój arabski rozkwit przeżywała jako emirat Kordoby 756?929, przekształcony w kalifat Kordoby 929?1031; zaś później też jako emirat Grenady 1237?1492. Różne muzułmańskie wpływy kulturowe są w Andaluzji do dziś widoczne, przede wszystkim w architekturze, z takimi jej spektakularnymi w skali świata pomnikami jak Alhambra w Grenadzie, Wielki Meczet w Kordobie czy Giralda w Sewilli. Częściowo arabską pamiątką jest też sama nazwa kraju (Al-Andalus). Zwykle wywodzi się ją bowiem od arabskiej wersji słowa na oznaczenie Wandalów.
Poczytaj więcej o okolicy:
Stowarzyszenie Dziennikarzy Podróżników Globtroter wyróżniło Otwarty Przewodnik Krajoznawczy nagrodą
za najciekawsze publikacje turystyczne w 2019 r.
Cieszymy się!
Pisz razem z nami
Dlaczego otwarty? Bo jego pisanie nigdy się nie kończy... Bo może go pisać każdy, także Ty...
przyślij swój tekst i zdjęcia
Dodaj komentarz