Guilin
Bez pośpiechu w Lesie Słodkiej Oliwki

Miasto leży w południowych Chinach wśród zielonych, niewysokich krasowych wzgórz. Jest w nim blisko 10 parków i mnóstwo zieleni, brak natomiast typowych dla tego kraju spieszących się tłumów.
fot: Cezary Rudziński
Guilin. Bez pośpiechu w Lesie Słodkiej Oliwki
To co dziś oglądamy w mieście, powstało, lub zostało odbudowane po 1944 roku, w ktorym Guilin zniszczone zostało przez wojska japońskie.
  • Guilin. Bez pośpiechu w Lesie Słodkiej Oliwki
  • Guilin. Bez pośpiechu w Lesie Słodkiej Oliwki
  • Guilin. Bez pośpiechu w Lesie Słodkiej Oliwki
  • Guilin. Bez pośpiechu w Lesie Słodkiej Oliwki
  • Guilin. Bez pośpiechu w Lesie Słodkiej Oliwki
  • Guilin. Bez pośpiechu w Lesie Słodkiej Oliwki
  • Guilin. Bez pośpiechu w Lesie Słodkiej Oliwki
  • Guilin. Bez pośpiechu w Lesie Słodkiej Oliwki
Uwaga! Materiał został zamieszczony w naszym portalu już ponad rok temu.
A świat się zmienia… Niektóre informacje praktyczne mogą okazać się nieaktualne!

Guilin, co w przekładzie znaczy Las Słodkiej Oliwki, położony w południowych Chinach nad rzeką Li Jiang w autonomicznym regionie Kunagsi, z niespełna 800 tysiącami mieszkańców, jest w skali tego kraju tylko średniej wielkości miasteczkiem.

Pomimo pracujących w nim hut żelaza i metali nieżelaznych oraz fabryk przemysłu maszynowego i elektrotechnicznego, a także silnego ośrodka szkolnictwa wyższego, uważany jest za miejscowość wypoczynkową, chętnie odwiedzaną zarówno przez Chińczyków jak i cudzoziemców.

Bez spieszących tłumów

Jego centrum ? tereny nad rzeką oraz połączonymi jeziorami Rong i Shan ? a także w pobliżu mają bowiem wiele uroku. Miasto leży bowiem wśród zielonych, niezbyt wysokich ? do 200 m ? krasowych wzgórz w których są jaskinie. Jest w nim blisko 10 parków i w ogóle mnóstwo zieleni, brak natomiast typowych dla tego kraju spieszących się tłumów. Ma także dosyć nowoczesne i bardzo zadbane centrum. Tereny Guilin i jego okolice stosunkowo długo, w skali dziejów naszego globu, stanowiły przybrzeżną część Morza Żółtego, z którego wyłoniły się podczas jednego z wypiętrzeń  ziemi.

Długie dzieje i współczesna zabudowa

Okoliczne tereny zasiedlone zostały dopiero w latach panowania dynastii Quin (221-207 p.n.e.), po wybudowaniu kanału Ling Qu łączącego rzeki: Jangcy i Perłową. Za panowania dynastii Ming (1368-1644 n.e.) miasto zostało stolicą prowincji i pozostawało nią do 1914 roku. Piękno tutejszych wzgórz oraz baśniowych krajobrazów nad rzeką Li, między Guilin i niegdyś tylko targiem, a współcześnie miasteczkiem Yangsuhuo, już od VI wieku stanowiło inspirację dla poetów, a później również malarzy. To co dziś oglądamy w mieście, powstało, lub zostało odbudowane po 1944 roku, w ktorym Guilin zniszczone zostało przez wojska japońskie.

Poetyckie atrakcje

Wspomniałem o tutejszych wzgórzach, jaskiniach i parkach. Mają one niezwykle poetyckie nazwy. Np. Szczyt Samotnego Piękna (Duxiu Feng), Wzgórze Słoniowej Trąby (Xsiangbi Shan), Wzgórze Wiru (Fubo Shan), czy wyrastający z rzeki zespół Wzgórza Poskramiania Fal (Fubo Shan). Jaskinie: mająca ponad milion lat Siedmiu Gwiazd (Qixing Gongyuan), Trzcinowej Fujarki (Ludi Yan) z zespołem ciągnących się na przestrzeni kilkuset metrów wysokich korytarzy, czy Wietrzna z wyrytymi na jej ścianach kaligraficznymi tekstami. Podobnie parki: Siedmiu Gwiazd (Qixing Gongyuan), Słoniowej Trąby (Xiangshan Gongyuan) czy Południowego Strumienia (Naxishan Gongyuan). Jest też skalna ściana nazywana Lasem Stel, w której wykuto wiele płaskorzeźb, obrazów, i wierszy. Nad wspomnianymi już połączonymi jeziorami stoją dwie bliźniacze 9 ? poziomowe pagody w stylu antycznym 40 ? metrowej wysokości Riming Shuang Ta. Nad jeziorem tym znajduje się również dawna Brama Południowa (Gu Nan Men) będąca ostatnią pozostałością po dawnych murach i umocnieniach miejskich z czasów dynastii Ming. Sławny jest także ponad 800 ? letni bananowiec rosnący na zachodnim brzegu jeziora. Jednym z ciekawych, a zarazem miejsc ulubionych przez mieszkańców i turystów, jest wspomniane już, stojące w samym centrum tuż nad rzeką Wzgórze Słoniowej Trąby. Jego nazwa wzięła się stąd, że jednym, jak gdyby cienkim filarem przypominającym rzeczywiście trąbę słonia, opiera się ono o dno rzeki, tworząc na jej brzegu skalną arkę.

Poczytaj więcej o okolicy:

Dodano: 18 sierpnia 2014; Aktualizacja 26 sierpnia 2014;
 
Dodaj komentarz
(Dozwolone typy plików: jpg, gif, png, maksymalny waga pliku: 4MB.)
(wymagany, niepublikowany)
Wszystkie materiały zamieszczone na naszym portalu chronione są prawem autorskim. Możesz skopiować je na własny użytek.
Jeśli chcesz rozpowszechniać je dla zysku bez zgody redakcji i autora – szukaj adwokata!
Zamknij