Dolina Rohacka
Do chaty pana Ťatliaka
A świat się zmienia… Niektóre informacje praktyczne mogą okazać się nieaktualne!
Dolina Rohacka (Roháčska dolina) jest jedną z piękniejszych dolin tatrzańskich. Można nią swobodnie wędrować nawet z dziećmi. Jedyny mankament to… brak dogodnego lokalnego połączenia. Trzeba mieć transport własny.
W górach jest jeszcze zima, chociaż już kwiecień. Ruszamy z najwyżej dostępnego, jednego z kilku parkingów w Zverovce. W innej porze roku droga byłaby asfaltowa, dziś ? super wydeptana zimowa ścieżka. Widok ze Zverowki na otoczenie Doliny Rohackiej jest niesamowity i towarzyszy nam przez cały czas wędrówki. Po drodze mijamy głaz z napisem: co miłość w górach stworzyła, niech dobra wola zachowa.
Dochodzimy do rozstaju dróg. W prawo odchodzi droga do Spalonej Doliny. Na południowym wschodzie wyłania się Wołowiec oddzielony od Rohacza Ostrego siodłem Jamnickiej Przełęczy. Dalej Rohacka Przełęcz i Rohacz Płaczliwy. Na wprost wznosi się Przednie Zielone, za którym leżą Stawy Rohackie. Po prawej Doliny Spalona i Salatyńska, a nad nimi Trzy Kopy, Hruba Kopa, Banówka, Spalona, Zadni Salatyn, Przedni Salatyn…
Jesteśmy już pod Bufetem Rohackim ? dawniej Tatliakową chatą. Bufet jeszcze jest zamknięty. Pierwszą chatę zbudowano tu w 1883 roku z inicjatywy Alexiusa Demiana. Później ją rozbudowano dzięki staraniom miłośnika Rohaczów ? Jana Tatliaka. W czasie wojny była miejscem schronienia rodzin żydowskich. Została spalona przez Niemców. Po wojnie odbudowano schron ze sporą liczbą miejsc noclegowych. Niestety w 1963 roku strawił go pożar. Został tylko mały domek, który był narciarnią. To w nim urządzono bufet turystyczny.
Na polanie obok znajduje się obelisk poświęcony Janowi Tatliakowi. Jest tu też spory węzeł szlaków, ale o tej porze roku szlaki prowadzące w wyższe partie gór są jeszcze zamknięte. Kilka metrów poniżej bufetu ukazuje się maleńkie jeziorko – Tatliakovo jazierko. Nie jest teraz piękne bo częściowo zniszczone przez lawinę, która niedawno tu zeszła. Wracamy tą sama drogą.
Warto wiedzieć
Dolina Rohacka jest główną i największą gałęzią Doliny Zuberskiej i znajduje się w Zachodnich Tatrach Słowackich. Ciągnie się od ujścia w Zwierówce (Zverovka) do stóp Wołowca (Volovec), Rohacza Ostrego (Ostrý Rohač) i Rohacza Płaczliwego (Placlivý Rohač). Najwyżej położona część Doliny Rohackiej podchodząca pod Rohacze, Smutną Przełęcz (Smutné sedlo) i Zielony Wierch (Zelené) to Dolina Smutna (Smutná dolina). Dolina Rohacka ma kilka odnóg. W jej górnej części znajdują się Rohackie Stawy. Na końcu głównej drogi leży mały morenowy stawek Čierna mláka, obecnie zwany Stawkiem Tatliaka (Ťatliakovo jazierko).
Dodaj komentarz