Sardynia
Kultura starsza niż Rzym
A świat się zmienia… Niektóre informacje praktyczne mogą okazać się nieaktualne!
Mocnymi atutami Sardynii jako celu podróży są historia wyspy, jej zabytki i kultura.
Była ona zamieszkana już w okresie neolitu, o czym świadczą resztki wielkich budowli megalitycznych z III tysiąclecia p.n.e. W VII w. p.n.e. na Sardynii pojawili się Fenicjanie, tworząc faktorie handlowe. W VI w. p.n.e. kolonizowali ją Grecy. Po nich ? od 535 roku ? Kartagińczycy, zaś od 238 r. p.n.e. ? Rzymianie. W naszej erze Sardynia była dla nich m.in. miejscem deportacji, głównie chrześcijan, do pracy w kopalniach. W V w n.e. Rzymian wyparli Wandalowie. Po nich pojawili się Bizantyjczycy, wybrzeże wielokrotnie najeżdżali Arabowie.
W IX w rozpoczęła się, trwająca ponad trzy wieki wieki, rywalizacja Genueńczyków i Pizańczyków, której kres starał się położyć w 1295 papież Bonifacy VIII nadając wyspę hiszpańskiemu królestwu Aragonii. Ale Hiszpanom zapanować nad całą Sardynią udało się dopiero na początku XV. I rządzili nią ? nie miejsce tu na szczegóły ? jako wicekrólestwem, do 1713 roku. Po nich zajęli ją na krótko Brytyjczycy, później przyznano Sardynię Austrii, która wymieniła ją z księstwem Sabaudii za Sycylię. Pod koniec XVIII w. była jeszcze krótka okupacja francuska. W 1848 r. wyspa otrzymała konstytucję, zaś w 1861 weszła w skład Zjednoczonego Królestwa Włoch. Od 1948 roku ? a więc równo od 60 lat ? jest Regionem Autonomicznym Republiki Włoskiej.
Warto wiedzieć
Sardynia, druga pod względem wielkości wyspa śródziemnomorska ? ma 23,8 tys. km kw. powierzchni i 1,7 mln mieszkańców i region autonomiczny Republiki Włoskiej, należy do najrzadziej odwiedzanych oraz chyba najmniej znanych przez Polaków obszarów słonecznej Italii.
Dodaj komentarz