Debreczyn
W duchu węgierskiego protestantyzmu
A świat się zmienia… Niektóre informacje praktyczne mogą okazać się nieaktualne!
Usadowiony we wschodniej części Wielkiej Niziny Węgierskiej, tym samym u wschodnich krańców Węgier, około 230 km na wschód od Budapesztu a zaledwie 35 km na zachód od państwowej granicy z Rumunią, jest Debreczyn przy swych ciut ponad 200 tysiącach mieszkańców drugim obecnie co do wielkości miastem tego kraju.
Stanowi stolicę komitatu Hajdú-Bihar oraz centrum unijnego regionu statystycznego Észak-Alföld (Północna Nizina). W dobie reformacji miasto stało się jednym z bastionów protestantyzmu w tej części Europy. Określano je takimi mianami jak kalwiński Rzym lub Genewa Węgier (Genewa to jak wiadomo miejsce, gdzie swe religijne i społeczne teorie wcielał w życie Jan Kalwin, jeden z naczelnych teologów protestanckich, obok Lutra i Zwingliego). W środku miasta, w rejonie Kossuth tér i Kálvin tér, wyrasta Wielki Kościół Reformowany (Református Nagytemplom). Czyni on sobą symbol tak Debreczyna jak też całego węgierskiego kalwinizmu i protestantyzmu.
Wpierw wielkonizinne targowisko
Nazwa miasta wykazuje konotacje kipczacko-tureckie (choć, jak w przypadku mnóstwa toponimów na Węgrzech, nie można chyba też wykluczyć etymologii słowiańskiej). Osada powstała w średniowieczu ze scalenia trzech sąsiednich wiosek, jako punkt obsługowy dla rozległych nizinnych terenów rolnych i hodowlanych, po XIII-wiecznych inwazjach mongolskich notując przyśpieszony rozwój.
Ludwik Andegaweński (Nagy Lajos) przyznał jej w 1361 roku prawa miasta rolniczego inaczej miasta targowego (mezőváros, Marktstadt). Przy targowiskach zakwitła wytwórczość. U schyłku epoki obecnych było pół setki różnych rzemiosł, zrzeszonych w kilkunastu cechach. Z wielkich imprez targowych miasto słynęło przez długie stulecia. Świadectwem tego to reprezentacyjna Piac utca. Czyli ulica Rynkowa vel ulica Targowa. Przecinająca niemal całe miasto z południa na północ jego oś urbanistyczna.
Bliskość Siedmiogrodu
W XVI wieku miasto znalazło się w obrębie tzw. Partium (Részek). Tak identyfikowano obszar kilku środkowych i wschodnich węgierskich komitatów na wschód od Cisy, wciśnięty pomiędzy trzy byty polityczne, na jakie po klęsce 1526 pod Mohaczem a następnie zdobyciu 1541 Budy przez Turków rozpadły się wtedy Węgry. Był to zatem styk posiadłości habsburskich (Królestwo Węgier), ottomańskich i siedmiogrodzkich (Wschodnie Królestwo Węgier, od 1570 roku Księstwo Siedmiogrodu; w dependencji względem Imperium Osmańskiego). Partium stało pod zwierzchnictwem Siedmiogrodu. Sytuacja owa w pewnym sensie podnosiła dotąd politycznie niespecjalnie wysoką rangę miasta. Umożliwiła też stanie się przez Debreczyn przodującym ośrodkiem (silnej) węgierskiej reformacji.
Dodaj komentarz