Ołomuniec
Fontanny i kolumny na dwu rynkach

A świat się zmienia… Niektóre informacje praktyczne mogą okazać się nieaktualne!
Kaplica św. Jana Sarkandra
Pod koniec XVI w. do tego parafialnego kościoła dobudowano renesansowy, bogato zdobiony kamiennymi płaskorzeźbami, grobowiec rodu Edelmannów. Natomiast na południowy wschód od tego głównego placu stoi wczesnobarokowy kościół św. Michała, wzniesiony w latach 1676-1702 według projektu włoskich architektów Tencalli i Martinellego na miejscu wcześniejszego gotyckiego. Jego barokowe wnętrze uważane jest za jedno z najpiękniejszych w mieście. Można również wchodzić na gotycką dzwonnicę oraz do podziemnej pustelni ze studzienką. Natomiast na miejscu dawnego aresztu miejskiego w którym torturowano katolickiego księdza Jana Sarkandra, kanonizowanego w maju 1995 r. przez Jana Pawła II, najpierw, w latach 1672-1673, zbudowano barokową kaplicę p.w. tego męczennika. W latach 1909-1912 przebudował ją w stylu neobaroku architekt i rzeźbiarz Eduard Sochor. W podziemiu znajdują się oryginalne narzędzia tortur, którymi zamęczono obecnego świętego.
Na Placu Dolnym
Plac Dolny (Dolni nám?sti) przylega od południa do Górnego. Ale początkowo tylko ulicą, która następnie rozszerza się tworząc trapez. Jest on nieco dłuższy od głównego placu miasta, ale również bogaty w zabytki, chociaż nie tak już liczne. Przede wszystkim są to domy i kamienice, jeden z nich to chyba renesansowy pałac. Są też barokowe, a szerokość frontonów niektórych wskazuje na starszy rodowód. Ale większość pochodzi z XIX i początków XX w., lub została w tym okresie przebudowana bez ozdób. Główne zabytki tego placu stoją pośrodku niego, jeden za drugim na jego głównej osi. Najbliżej Górnego placu stoi fontanna Neptuna. Zbudowano ją w 1683 roku i przedstawia tego antycznego, rzymskiego boga mórz. Swój trójząb trzyma on skierowany ostrzami w dół aby uspokoić morze i ochronić miasto. Grupową rzeźbę Neptuna siedzącego na skale z czwórką koników morskich będących zarazem rzygaczami, wykonał wspomniany już rzeźbiarz Michael Mandik. Zaś sadzawkę fontanny ołomuniecki kamieniarz Václav Render.
Kolumna maryjna i fontanna Jowisza
Dominantę Rynku Dolnego stanowi Kolumna Maryjna. Wzniesiono ją po epidemii dżumy w mieście w latach 1713-1715 z inicjatywy również V. Rendera. W dolnej części kolumny, z owalnym otworem pośrodku, stoją dwupiętrowo posągi aż ośmiu świętych chroniących przed dżumą. Św. św.: Karola Boromeusza, Franciszka Ksawerego, Sebastiana, Rocha, Rozalii, Katarzyny Sieneńskiej, św. Barbary oraz głównej patronki Ołomuńca, Pauliny. Natomiast szczyt spiralnie skręconej kolumny wieńczy postać Madonny z Dzieciątkiem. W złotej koronie, z pozłacanym berłem oraz opartej lewą stopą na również pozłacanym półksiężycu. Trzecim ze wspomnianych zabytków stojących na Placu Dolnym jest fontanna Jowisza. Jej budowę zakończony w roku 1735 jako ostatnią z zespołu barokowych fontann ołomunieckich. Wykonał ją tyrolski rzeźbiarz Filip Sattler. Przy czym posąg antycznego władcy bogów z wiązką piorunów w prawej dłoni oraz orłem pod nogami osadził na starszej podstawie. Bogato zdobionej, z ośmioma rzygaczami, na której wcześniej stał posąg św. Floriana. Zgodnie jednak barokową modą na antyk, musiał on ustąpić miejsca Jowiszowi. Wszystkie te trzy zespoły rzeźb na Placu Dolnym są obecnie także narodowymi pamiątkami kultury.
Drobna poprawka; ołtarz główny u św. Maurycego nie jest gotycki lecz neogotycki z okresu przebudowy kościoła w II poł. XIX wieku. Choć trzeba przyznać jest świetnie „podrobiony” na gotycki