Ołomuniec
Niezwykła historia morowej kolumny

A świat się zmienia… Niektóre informacje praktyczne mogą okazać się nieaktualne!
Ozdobiona jest ona płaskorzeźbami o tematyce biblijnej, poczynając od Starego Testamentu. Ofiarami: Kaina, Abla z pierworodnych jagniąt, pierwszą Noego po potopie i Abrahama. A także ukrzyżowaniem Jezusa. Tłem dla tej ostatniej są panoramy Jerozolimy i Ołomuńca. Kaplica dokończona została najpóźniej w roku 1733, jeszcze za życia inicjatora budowy. Zakończona jest kopułą z latarnią, z której światło przechodzi przez sześć okien, a jej dekoracje tworzą powyższe reliefy. Kolumna oglądana ze wszystkich stron, poza południową, z której jest wejście do kaplicy, wygląda na pierwszy rzut oka identycznie.
Dzieła?
Dopiero dokładniejsze przyjrzenie się pozwala dostrzec, że rzeźby, płaskorzeźby i detale zdobnicze poszczególnych stron różnią się między sobą. Na najniższym piętrze kolumny znajdują się postaci św. Maurycego, patrona Czech św. Wacława, patrona Austrii św. Floriana, a także świętych: Antoniego Padewskiego, Alojzego Gonzagi i Jana Kapistrana. Między nimi umieszczono 12 rzeźb ?Niosących światło?. Poziom środkowy poświęcony został świętym morawskim i czeskim. Apostołom Słowian Cyrylowi i Metodemu, Błażejowi, Wojciechowi ? także patronowi Czech.
Ponadto Janowi Nepomucenowi i Janowi Sarkandrowi, świętemu czeskiemu i polskiemu. Ten drugi wówczas nie był jeszcze nawet błogosławionym, co nastąpiło dopiero w 1859 roku. Między nimi zaś płaskorzeźby 12 apostołów. Najwyższe piętro dominują postacie związane z życiem Jezusa. Dziadkowie ? św. Anna i św. Joachim, jego opiekun św. Józef oraz św. Jan Chrzciciel. Ponadto świętych związanych z miastem: Wawrzyńca i Hieronima ? patronów kaplicy w ratuszu. Zespół ten uzupełniają płaskorzeźby symbolizujące Wiarę, Nadzieję i Miłość. Inicjator i projektant tej kolumny, Václav Render, nie dożył zakończenia jej wznoszenia i nie zobaczył gotowego dzieła.
? i ich twórcy
Kontynuacja prac stała się jednak możliwa m.in. dzięki zapisaniu przez niego w testamencie na ten cel całego majątku. Podobnie wcześniej zmarli kontynuatorzy wznoszenia i ozdabiania kolumny, kamieniarz: František Thoneck i Jan Václav Rokycky oraz rzeźbiarz, autor wspaniałych posagów, Filip Sattler (1695-1738). Budowę dokończył syn Rokycky?ego Jan Ignacy. Zaś prace rzeźbiarskie Ondřej Zahner (1709-1752). W ciągu 7 lat wyrzeźbił on 18 postaci i 9 płaskorzeźb. Ponadto wymodelował trzy szczytowe figury, co po jego śmierci dokończyli Wolfgang Trier (1714-1768) i Jan Michael Scherhayf (1724-1792). Około roku 1750 odlał zaś z miedzi i pozłocił Jan Šimon Forster (1714-1773).
Praca ta, z toksyczną rtęcią, nadwerężyła jego zdrowie. Powstało jednak wspaniale dzieło, którym już blisko trzy wieki zachwycają się potomni. Jeszcze jeden szczegół dotyczący tej kolumny zasługuje na wspomnienie. Znajduje się w niej m.in. pozłacana replika kuli armatniej. Przypomina ona, że podczas oblężenia Ołomuńca przez Prusaków w roku 1758 kolumna była ostrzeliwana. Przedstawiciele mieszkańców, mimo ryzyka takiego kroku, udali się do pruskiego generała Jamesa Keitha z prośba, aby podlegli mu żołnierze zaprzestali traktowania kolumny jako celu. Poskutkowało, niewielkie uszkodzenia po wojnie naprawiono, a ta kula przypomina, że kolumna była zagrożona.
Dodaj komentarz