Suzdal
Od książęcej stolicy do żywego skansenu

W tym niewielkim miasteczku typu wiejskiego na powierzchni 6 km kw. są 52 świątynie, 5 klasztorów – podobno najwięcej obiektów sakralnych w Rosji poza Moskwą – i ponad 100 zabytkowych domów kupieckich.
fot: Cezary Rudziński
Suzdal. Od książęcej stolicy do żywego skansenu
Zaskakująco dużo budowli sakralnych i świeckich jest w fatalnym stanie, pilnie potrzebuje remontu. I chociaż cały Suzdal ma status żywego skansenu, to widocznie środki na renowację zabytków są zdecydowanie zbyt skąpe, lub źle wydawane.
  • Suzdal. Od książęcej stolicy do żywego skansenu
  • Suzdal. Od książęcej stolicy do żywego skansenu
  • Suzdal. Od książęcej stolicy do żywego skansenu
  • Suzdal. Od książęcej stolicy do żywego skansenu
To już 10 lat! Materiał został zamieszczony w naszym portalu ponad dekadę temu.
A świat się zmienia… Niektóre informacje praktyczne mogą okazać się nieaktualne!

Suzdal (???????) to jedno z dziesięciu zabytkowych staroruskich miast leżących na słynnym Złotym Pierścieniu otaczającym Moskwę. Mam tu wrażenie baśniowego, zatrzymanego w ruchu, świata sprzed wieków.

W tym niewielkim miasteczku typu wiejskiego, liczącym w 2013 roku 10 tys. mieszkańców, na powierzchni 6 km? są 52 świątynie, 5 klasztorów ? podobno najwięcej obiektów sakralnych w Rosji poza Moskwą ? i ponad 100 zabytkowych domów kupieckich. Wśród nich cztery najcenniejsze budowle i ich zespoły znajdują się na Liście Dziedzictwa UNESCO. Położone wśród zakoli rzeczki Nerli oraz łąk i pól uprawnych podchodzących w wielu miejscach aż do centrum, wśród prowincjonalnej, późnojesiennej ciszy, miasteczko z niską zabudową, w tym wieloma drewnianymi chatami, tchnie spokojem i przypomina dawne czasy.

Znak przemijania i gospodarska wizyta

Zaskakująco dużo budowli sakralnych i świeckich jest w fatalnym stanie, pilnie potrzebuje remontu. I chociaż cały Suzdal ma status żywego skansenu, stanowiąc fragment Państwowego Włodzimiersko-Suzdalskiego Muzeum-Rezerwatu, a równocześnie jednego z najważniejszych w Rosji centrów turystyki, to widocznie środki na renowację zabytków są zdecydowanie zbyt skąpe, lub źle wydawane. Oglądając te sypiące się ze starości mury niektórych cerkwi, chylące się ku ziemi zabytkowe drewniane domy przypominam sobie skandal, jaki oglądałem kilka tygodni temu w rosyjskiej TV. Do Suzdala miał przyjechać ktoś wysoko postawiony. Chyba nawet najwyżej w kraju. Walące się zabytki przy trasie planowanego przejazdu gościa zasłonięto więc płótnami, na których namalowano jak będą one wyglądać po rewaloryzacji. Na tyle realistycznie, że z oddali wyglądały one ?jak żywe?. Mistyfikację w stylu ?potiomkinowskich wsi? wywąchały jednak media i wyszedł z tego skandal. Do prestiżowej wizyty chyba nie doszło.

Stolica samodzielnego księstwa

Dokładna data powstania miasta budzi spory. Jako oficjalną przyjęto rok 1024 ? rok pierwszej znanej wzmianki o Suzdalu. Za 10 lat, o ile nic się nie zmieni, będzie on obchodzić swoje Millenium. A zmienić może, gdyż w tzw. ?Ukrytych tekstach? natrafiono na wzmiankę, że niejaki mnich Izaakij mianowany został popem w cerkwi św. Aleksandra Ormianina w Suzdalu w roku 999. Tak czy inaczej okres politycznej wspaniałości ma on dawno za sobą. Bo na początku XII wieku gród ten stanowił centrum Księstwa Rostowsko-Suzdalskiego. W 1157 r. ks. Andrej Bogolubski przeniósł jednak swoją stolice z niego do sąsiedniego Włodzimierza.

Czytaj dalej - strony: 1 2

Poczytaj więcej o okolicy:

Dodano: 2 stycznia 2014; Aktualizacja 14 stycznia 2014;
 
Dodaj komentarz
(Dozwolone typy plików: jpg, gif, png, maksymalny waga pliku: 4MB.)
(wymagany, niepublikowany)
Wszystkie materiały zamieszczone na naszym portalu chronione są prawem autorskim. Możesz skopiować je na własny użytek.
Jeśli chcesz rozpowszechniać je dla zysku bez zgody redakcji i autora – szukaj adwokata!
Zamknij