Trzebnica
Opactwo cysterek św. Jadwigi

A świat się zmienia… Niektóre informacje praktyczne mogą okazać się nieaktualne!
Książę śląski Henryk I Brodaty wraz ze swą małżonką Jadwigą ufundowali w 1202 roku w miejscowości Trzebnica klasztor i kościół. Już w 1203 r. z Brombergu przybyły cysterki i powstał pierwszy na ziemiach polskich zakon żeński.
Zgodnie z zamysłem fundatorów klasztor miał stworzyć warunki do prowadzenia bogobojnego życia i ćwiczenia się w praktykach religijnych dla niezamężnych panien stanu szlacheckiego i mieszczańskiego. Liczne nadania ziem i przywilejów pozwoliły na szybki rozwój opactwa.
Romańskie początki trzebnickiego opactwa
W latach 1208-19 wybudowano w stylu romańskim trójnawowy kościół z cegły i był to jeden z pierwszych na ziemiach polskich budynek ceglany. W latach 1268-69 dobudowano wczesnogotycką kaplicę. Tutaj pochowano księcia Henryka Brodatego, jego małżonkę Jadwigę (późniejszą świętą), a także innych z rodu Piastów śląskich. Bazylika trzebnicka stała się mauzoleum tej linii piastowskiej.
Barokowa przebudowa klasztoru
Burzliwe lata wieku piętnastego, wojny religijne, czasy wpływów reformacji przyczyniły się do zmniejszenia znaczenia zakonu i destrukcji budynków. Opactwo cysterek chyliło się ku upadkowi. Dopiero po wojnie trzydziestoletniej, w siedemnastym wieku, kiedy przyszedł okres rekatolizacji na tych terenach, opactwo przeżyło ponowny rozkwit, szerzył się kult św. Jadwigi, budynki zakonne zostały gruntownie przebudowywane; były to czasy baroku i w takim stylu został zmodernizowany kościół wraz z klasztorem. Z dawnych budowli zachowały się fragmenty romańskie w portalu i niektóre gotyckie elementy wyposażenia wnętrza m. in. figura Matki Boskiej, jak również fragmenty zdobień zgromadzone w przykościelnym muzeum. Bazylika została wyposażona niezwykle bogato w rzeźby, obrazy, (m.in. Wiellmana, malarza związanego z cystersami na Śląsku), ambonę barokowo-rokokową i ołtarze. W 1680 roku powstał sarkofag św. Jadwigi dłuta Józefa F. Mangolta z figurami świętych po rogach. Dobudowano wieżę w portalu głównym, co było niezgodne z pierwotną regułą cysterską (kościoły miały być bez wież i dzwonów). Wystrój wnętrza do dziś poraża przepychem. Zakon otoczony jest parkiem z pięknym starodrzewiem.
Moim zdaniem patronka Inowrocławia jest ta druga Jadwiga, królowa-Jagiełłowa. Zdawało mi się też, ze to ona jest patronką Polski, ale to chyba rzeczywiście Jadwiga Śląska.
Nie tylko Panu te dwie Jadwigi mylą się. W świadomości społecznej Polaków z centralnej Polski Jadwiga z Wawelu funkcjonowała jako patronka Polski, a po okresie średniowiecza kult św. Jadwigi śląskiej miał charakter lokalny. Dla mnie zdziwieniem było, że św. Jadwiga królowa do czasu Jana Pawła II nie była ogłoszona przez kościół nawet błogosławioną. Co do Inowrocławia, któremu patronuje Jadwiga śląska to jest wiadomość internetowa ze strony trzebnickiej. Teresa
Sprawdziłem – też w interecie: patronką Inowrocławia jest Jadwiga-królowa. Tak napisali na stronie miasta. http://www.inowroclaw.pl/strona-55-Krotko_o_In … lawia.html
Te różne wiadomości dowodzą, że informacje internetowe nie zawsze są wiarygodne i jednoznaczne. Ale…ale na innych stronach pod hasłem św. Jadwiga Śląska spotkałam przypisywane jej patronaty:miast Andechst,Berlina, Wrocławia, Europy, Krakowa/!/,patronat uchodźców, małżeństw i chrześcijańskich rodzin, pojednania polsko-niemieckiego i jeszcze inne.