Marchwacz
Pałac na wielkopolskiej wsi
A świat się zmienia… Niektóre informacje praktyczne mogą okazać się nieaktualne!
Marchwacz jest wsią w Wielkopolsce, w powiecie kaliskim, położona przy szosie Kalisz ? Sieradz.
Pierwsze źródło pisane w którym odnotowano wieś pochodzi z roku 1136. Wtedy była własnością kościelną i należała do arcybiskupów gnieźnieńskich. W roku 1819 r. Marchwacz przejął Bonawentura Niemojowski. Był on w okresie Powstania Listopadowego prezesem Rządu Narodowego. Za działalność powstańczą i patriotyczną dobra marchwickie skonfiskowano w 1834 roku. Trzy lata później odkupiła je wdowa Wiktoria, żona Bonawentury, aby w roku 1862 odsprzedać je synowi Kazimierzowi. Ostatnim właścicielem z rodziny był Wacław Niemojowski i zarządzał majątkiem do śmierci w roku 1939.
Na wzór warszawskich Łazienek
Bonawentura Niemojowski razem ze swoim synem i wnukiem rozbudowywali siedzibę. Wciągu 120 lat powstały tu zabudowania pałacowe i folwarczne, zachowane do dziś. Klasycystyczny pałac wzniesiony został w latach 1820-21. Na zlecenie Wacława Niemojowskiego około roku 1905 pałac przeszedł gruntowną przebudowę a prace remontowe prowadził architekt z Warszawy Stefan Szyller. Rozbudował on pałac Niemojowskich upodabniając go do pałacu łazienkowskiego w Warszawie. Na parterze znajdowały się hol, biblioteka, gabinet pana, garderoba, sypialnia pani, buduar, salonik pani, bilard, salon, jadalnia, kredens i spiżarnia. Nie zachował się bogaty wystrój wnętrza pałacu.
Po II wojnie światowej w pałacu były biura PGR i szkoła podstawowa. Budynek został w roku 1968 wpisany do rejestru zabytków. Obecnie była rezydencja Niemojowskich jest w rękach prywatnych, ale nikt tam nie mieszka i nie jest udostępniona do zwiedzania.
W najbliższym otoczeniu
Pałac w Marchwaczu otacza piękny park krajobrazowy ze stawem na rzece Cienia założony w roku 1820. Prowadzi do niego neogotycka murowana brama wzniesiona w latach 60 XIX wieku. W północnej części parku jest budynek zwany stajnią koni cugowych ? wozownia. Wzniesiono go w latach 80 XIX wieku.
Obok opisanego zespołu pałacowego, powstał zespół folwarczny. Najcenniejszą jego budowlą jest, uznany w roku 2001 za zabytek, murowany z czerwonej cegły spichlerz. Po obu jego stronach znajdują się stodoły. Na całość założenia folwarcznego składają się jeszcze zachowane dwa domy robotników dworskich, gorzelnia z młynem i wielofunkcyjny budynek gospodarczy służący jednocześnie za oborę, chlewnię i stajnię.
Dodaj komentarz