Fathepur Sikri
Skarby martwego miasta

A świat się zmienia… Niektóre informacje praktyczne mogą okazać się nieaktualne!
To co oglądam, nie jest opuszczoną dekoracją filmową, chociaż wygląda fantastycznie. Potężne mury i wieże z kamienia, pałace, pawilony, rozległe dziedzińce, meczet, wykonane są solidnie z czerwonego piaskowca, białego marmuru i innych kamieni, przez znakomitych budowniczych i rzemieślników.
A jednak jest to martwe miasto, jedno z najwspanialszych, a zarazem najdziwniejszych na świecie. Nie ma tu ruin, śladów opuszczenia, wydaje się, że mieszkańcy wyszli tylko na chwilę, zabierając ze sobą sprzęty domowe.
Fathepur Sikri. Była stolica cesarza Indii Akbara Wielkiego, wpisana na listę światowego Dziedzictwa Kultury i Przyrody UNESCO. Miasto niezwykłe, leżące w odległości 31 km od sławnej Agry w indyjskim stanie Uttar Pradesz. Powstało, a ściślej zostało założone, w roku 1571, jak podają źródła indyjskie, bądź w 1569, jak podaje NEP PWN. Opuszczone zostało po 14 latach. Bez trzęsienia ziemi, moru, wojny. Po prostu mieszkańcy wynieśli się, pozostawiając wspaniałe budowle, których zbudowanie pochłonęło krocie.
Dlaczego? Wersje są dwie. Pierwsza ? to brak wody. Gdy oglądam tutejszą zieleń, może nie tak soczystą jak w strefie tropikalnej, trudno w to uwierzyć. Ale jest faktem, że byłe jezioro, które stanowiło naturalną przeszkodę w dostępie do Fathepur Sikri od zachodu, na tyle skuteczną, że od tej strony nie zbudowano, tak jak od pozostałych, 9 kilometrowych murów z 6 bramami, jest dziś piaszczystymi nieużytkami.
Jest jednak i wersja polityczna. Być może właśnie ona, obok rzeczywistego niedoboru wody, zdecydowała o losie miasta: konieczność obrony kraju i konsolidacji północno-zachodnich rubieży imperium. Bo Akbar przeniósł się do Lahore, dziś stolicy Pendżabu we wschodnim Pakistanie. Akbar, Dżalaluddin Mohammad (1542-1605) zwany tu Wielkim, gdyż był rzeczywiście jednym z największych władców w dziejach tego subkontynentu, pochodził ze sławnej dynastii Wielkich Mogołów.
Na tronie zasiadł już w wieku 14 lat, w 1556 roku. Szybko złamał opór władców poszczególnych państewek, których zawsze było wiele na Półwyspie Indyjskim i zjednoczył niemal całe Indie tworząc autokratyczne imperium. Zaprowadził nowe porządki, podzielił kraj na prowincje rządzone przez wicekrólów. Zasłynął także jako władca dbający o równość wszystkich poddanych, autor wydanego w 1593 roku prawa o tolerancji religijnej. A zarazem mecenas sztuki, literatury i nauki.
Dodaj komentarz