Olimpia
Początek ruchu olimpijskiego
Starożytne ruiny greckie mają w sobie niepowtarzalny majestat. I w świątyniach, na stadionach, w kręgach kolumn różnych stylów czy też w rzeźbie greckiego panteonu i rzeźbach rodzajowych.
Wszystkie – zniszczone – popadły w rozproszenie, pozostawiając po sobie jedynie czytelne ślady przeznaczenia, okruchy kamienia. Taka jest Olimpia starożytna, najważniejszy ośrodek kultu Zeusa i miasto spotkań sportowych, których początek przypada na 776 r. p.n.e. Zawody, w których brali udział nadzy mężczyźni stanu wolnego rozgrywane były co cztery lata i trwały początkowo od 1. do 5. dni. W innym terminie, po jakimś czasie do zawodów przystępowały również kobiety. Trofeum zwycięzcy stanowiły wieńce z gałązek oliwnych. Miesiąc przed rozgrywkami i miesiąc po wszystkie greckie polis obowiązywało zawieszenie wojen, tak aby zawodnicy mogli bezpiecznie dotrzeć do Olimpii i z powrotem do domów.
Co mamy w Olimpii?
* Dwie świątynie – świątynię Hery (to stąd rozpoczyna się droga ognia olimpijskiego) i świątynię Zeusa, w której stał tronujący na Olimpie jego posąg, dzieło Fidiasza. W tym miejscu stoi samotna kolumna w stylu doryckim, wskazująca, jak wysoka była cała budowla. Była też w Olimpii, bo zastały z niej tylko marne resztki, najmłodsza świątynia – Filipejόn – ufundowana przez Filipa II, ojca Aleksandra Wielkiego.
* Wytyczoną przez 16 postumentów z posągami Zeusa tzw. Aleja Hańby. Zawodnicy łamiący zasady zawodów musieli zapłacić grzywnę i za te pieniądze odlewano posągi boga. Aby wejść na stadion, trzeba przejść tą aleją.
* Stadion, który nie robi wrażenia ogromnego, chociaż przewidziany jest na 40 tys. widzów. Do stadionu prowadzą propyleje. Meta i start to kalka desek, na których zawodnicy pochyleni jak współcześnie, w karkołomny wręcz sposób ustawiali stopy.
* Domy dla zawodników i widzów. Wśród nich znajdował się dom i pracownia genialnego greckiego rzeźbiarza Fidiasza, któremu sławny Perykles powierzył odbudowę ateńskiego Akropolu. Wtedy też powstała jedna z najsłynniejszych rzeźb Fidiasza – niestety już nie istniejąca – posąg Ateny Partenos. Wykonany w technice chryzelefantyńskiej – ze złota i kości słoniowej – posąg mierzył 12 metrów. Oskarżony o defraudację kruszcu Fidiasz został wydalony z Aten i osiadł w Olimpii. Stworzył tutaj – uważany za siódmy cud świata, nieistniejący, gdyż spłonął w pożarze w Konstantynopolu ok. 475 r., posąg Zeusa tronującego na Olimpie, wykonany podobnie jak posąg Ateny ze złota i kości słoniowej. Na głowie miał wieniec z gałązek oliwnych, w ręku, podobnie jak Atena Partenos, trzymał posążek Nike, bogini zwycięstwa. Zeus siedział na tronie z drzewa cedrowego pokrytego hebanem. Posąg Zeusa stał w Olimpii przez 800 lat, a po zakazaniu igrzysk w 393 r. został wywieziony do Konstantynopola ok. 420 r.
Warto wiedzieć
* Nowożytne igrzyska olimpijskie zostały zainicjowane w Atenach w 1896 r. Ta piękna idea rywalizacji sportowej trwa do dzisiaj. Olimpiada jest spotkaniem letnim, co cztery lata odbywają się również olimpiady zimowe.
* Na terenie Olimpii znajduje się ciekawe muzeum, w który zdeponowano ponad 400 obiektów pochodzących z miejscowych wykopalisk
Dodaj komentarz