Korynt
Kanał Koryncki tylko dla turystów

Otwarto go w lipcu 1893 roku. Długość kanału wynosi 6,3 kilometra, szerokość to 21 metrów, a głębokość – 8 metrów. Obydwa boki kanału spinają mosty, które w razie konieczności zanurzają się pod wodę. Jest ich obecnie 6.
fot: Stanisław Janiak/voyager64.com
Korynt. Kanał Koryncki tylko dla turystów
Obecnie obsługuje wyłącznie ruch turystyczny. Można popływać stateczkiem albo poskakać na bungee.
To już 10 lat! Materiał został zamieszczony w naszym portalu ponad dekadę temu.
A świat się zmienia… Niektóre informacje praktyczne mogą okazać się nieaktualne!

Jedną z największych osobliwości Grecji jest kanał Koryncki. To droga wodna zbudowana miedzy Zatoką Koryncką na Morzu Jońskim, a Zatoką Sarońską na Morzu Egejskim. Dzięki kanałowi oszczędza się400 km drogi wokół Peloponezu.

W starożytności brak tego połączenia umożliwiał dostatnie życie Koryntowi. Wtedy był już pomysł przekopania przesmyku, ale nie został zrealizowany. Pomysłodawcą był władca Koryntu Periander. Jednak wycofał się z tego w obawie, że Korynt straci na popularności jako port. Zbudowano wtedy tylko brukowaną drogę – pochylnię zwaną diolkos. Na drewnianych balach przetaczano statki z jednego wybrzeża na drugie. O budowie kanału myślał tez Juliusz Cezar, ale został zamordowany, zanim plan doczekał się realizacji. Idea budowy kanału wróciła za czasów cesarza Nerona. Rzymscy uczeni opracowali dokładny projekt. Zaczęto nawet kopanie. Wykorzystano sześć tysięcy niewolników żydowskich, którzy pracowali szpadlami. Plan udało się zrealizować tylko w 1/5. Zaprzestano dalszych prac.

Jak Peloponez stał się wyspą

Projekt z czasów Nerona okazał się nieocenioną pomocą w XIX wieku. Prac podjęli się Francuzi zachęceni sukcesem Kanału Sueskiego, ale nic z tego nie wyszło. Zatrudniono węgierskich budowniczych. Prace przy kanale okazały się bardzo kosztowne i spółka zbankrutowała. Budowę kanału dokończyli Grecy. Otwarto go w lipcu 1893 roku. Długość kanału wynosi 6,3 kilometra, szerokość to 21 metrów, a głębokość – 8 metrów. Obydwa boki kanału spinają mosty, które w razie konieczności zanurzają się pod wodę. Jest ich obecnie 6, w tym autostrada i kolejowy. Przy mostach są parkingi i sklepy z pamiątkami. Wraz z rozwojem floty kanał przestał zdawać egzamin, bo ogromne frachtowce się w nim nie mieszczą. Obecnie obsługuje wyłącznie ruch turystyczny. Można popływać stateczkiem albo poskakać na bungee.

Zburzono, zakopano, odkopano…

Podczas II wojny światowej most nad kanałem został zdobyty przez niemieckich spadochroniarzy. W ten sposób odcięto odwrót wojskom brytyjskim. W 1941 roku, Brytyjczycy wysadzili kanał w powietrze. W tym samym roku odbudowali go Włosi. Niemcy ponownie wysadzili kanał w powietrze i wypełnili go ziemią oraz wagonami kolejowymi. Przywrócenie kanału do użytku trwało 5 lat, z dużą pomocą Amerykanów. W 1948 roku został uruchomiony. Do 1980 roku zarządzało nim Nowe Przedsiębiorstwo Kanału Korynckiego. Później nadzór nad nim przejął rząd. Teraz prawa do eksploatacji należą do angielskiej spółki Periander S.A.

Poczytaj więcej o okolicy:

Dodaj komentarz
(Dozwolone typy plików: jpg, gif, png, maksymalny waga pliku: 4MB.)
(wymagany, niepublikowany)
Wszystkie materiały zamieszczone na naszym portalu chronione są prawem autorskim. Możesz skopiować je na własny użytek.
Jeśli chcesz rozpowszechniać je dla zysku bez zgody redakcji i autora – szukaj adwokata!
Zamknij