Wola Okrzejska
W domu rodzinnym Sienkiewicza
A świat się zmienia… Niektóre informacje praktyczne mogą okazać się nieaktualne!
Pierwszy polski noblista w dziedzinie literatury (1905) Henryk Sienkiewicz (1846-1916) urodził się w dworku dziadków po kądzieli, a ściślej babki Felicjanny Cieciszowskiej.
Było to w niewielkiej wsi Wola Okrzejska w powiecie łukowskim, na styku Podlasia, Lubelszczyzny i Mazowsza, obecnie w woj. lubelskim. Od 1965 roku w dawnej dworskiej oficynie, w której przyszedł na świat przyszły pisarz, znajduje się Muzeum Henryka Sienkiewicza.
Muzeum w dworskiej oficynie
Stoi ona na skraju dawnego założenia dworskiego z parkiem. A przed wejściem do niego na tablicy z dużą fotografią pisarza umieszczono również mapę gminy Krzywda, w której położona jest Wola Okrzejska i Okrzeja, też związana z Sienkiewiczem i jego rodziną.
Muzeum powstało w ramach przygotowań do obchodów 120. rocznicy urodzin i 50. śmierci pisarza. Dawna oficyna dworska, przekształcona w dworek, odbudowana została od fundamentów, z zachowaniem kominów i ścian wewnętrznych. Tyle tylko, poza parkiem, pozostało po II wojnie światowej i powojennych dewastacjach, z tutejszego zespołu dworskiego, w którym była też gorzelnia i budynki gospodarcze.
Tradycje rodzinne
Pisarz w tym miejscu spędził pierwsze 9 lat życia. Jak wiele pamiątek zdołano zgromadzić oraz o bogatej działalności muzeum, które organizuje także konferencje naukowe, jest miejscem zlotów harcerskich i szkolnych oraz innych imprez i odwiedzane jest licznie przez turystów, przekonać można się wchodząc do muzeum wejściem od strony dworskiego parku. Rosną w nim stare drzewa, stoi zaś 6 drewnianych, ludowych rzeźb bohaterów sienkiewiczowskich powieści i nowel, m.in. Zagłoba, Oleńka, Janko Muzykant. Kilka pomieszczeń dworku wypełnia mnóstwo eksponatów w grupach tematycznych.
W pierwszej sali prezentowane są tradycje rodzinne i związki Sienkiewicza z Ziemią Łukowską. Na ścianach można oglądać zdjęcia jego rodziców Józefa Sienkiewicza (1813-96) i Stefanii z Ciecieszowskich Sienkiewiczowej (1820-73). A także ciotki Aleksandry Dmochowskiej z Ciecieszowskich, dziedziczki majątku Burca, w którym małoletni Henryk spędzał wakacje. Moją uwagę przyciągnął m.in. fragment, w dużym powiększeniu, wspomnień piastunki przyszłego pisarza, Anieli Gołębiewskiej, która została nią mając 15 lat, gdy malec miał dwa miesiące.
Niezliczone, cenne pamiątki
W następnej sali za biurkiem, przy maszynie do pisania oraz otwartej podróżnej walizeczki z trunkami i szklanymi kieliszkami, siedzi naturalnej wielkości figura Henryka Sienkiewicza, mając za plecami, kilim ze skrzyżowanymi szablami, strzelbą oraz myśliwskimi trofeami: głową łosia i porożem antylopy. Na sąsiednich ścianach jest ich więcej, także skóra dzika i wypchane zwierzęta. Ale przede wszystkim są tu szafy i gabloty pełne książek, korespondencji rodzinnej, rękopisów autora i wielu innych pamiątek. Są wśród nich m.in. cylinder i czarny kapelusz pisarza, jego podróżne sztućce, szachy, okulary i wiele, wiele innych przedmiotów będących pamiątkami po nim.
Poczytaj więcej o okolicy:
Stowarzyszenie Dziennikarzy Podróżników Globtroter wyróżniło Otwarty Przewodnik Krajoznawczy nagrodą
za najciekawsze publikacje turystyczne w 2019 r.
Cieszymy się!
Dodaj komentarz