Wenecja to ikoniczne miejsce jakie mamy pod powiekami i w pamięci – jeżeli nie z wizyty, to z filmów i zdjęć. Wszyscy odwiedzający przepchnąć się muszą w wąskich przejściach między placem San Marco, a mostem Rialto… Wszyscy chcemy zobaczyć Pałac Dożów. 

Mnie ujął Canal Grande nocą. Bez ruchu i zgiełku, jaki dominuje tu w ciągu dnia. Wenecja nie jest sztucznie i specjalnie iluminowana nocą, zostawia oświetlenie staromodnym latarniom, jakie na nabrzeżu oświetlają jedynie krawędzie Canal Grande. Ale dzięki oszczędnemu oświetleniu możemy zajrzeć na piano nobile renesansowych pałaców, gdzie sale recepcyjne z żyrandolami z Murano i plafonami tworzą tajemniczą atmosferę miasta. Warto zastanowić się, czy mamy ochotę na oglądanie malarstwa złotego wieku weneckiego w Akademii. A może zobaczyć co nowego w Fundacji Pinauta w Puna della Dogana lub w związanym z nim Palazzo Grazzi? Trafiłam na wystawę Chronorama – skarby fotograficzne XX wieku. Wyjątkowe bogactwo niepublikowanych zdjęć, ułożonych chronologicznie latami 1910-79. Ukazują modę, trendy życia  jak i znanych ludzi epoki w zupełnie nieznanych odsłonach. Malarstwo złotego wieku warto zobaczyć w miejscu przeznaczenia, np. Scuola Grande di San Rocco z fascynującymi dekoracjami Tintoretta.

Zawsze ciekawe muzeum Peggy Guggenheim, także z czasowymi wystawami, że nie wspomnę o biennale artystycznym lub architektonicznym w Wenecji.

Rozsmakowanie  się w tym  mieście przyniesie zmniejszenie napiętych planów zwiedzania i  niespieszne odwiedzenie nietypowych miejsc przeplecionych tymi najistotniejszymi w naszych zainteresowaniach. Polecam też wcześniejsze przeczytanie bardzo ciekawie napisanej biografii miasta autorstwa Petera Acroyda. Albo biografii Peggy Guggenheim Antonego Gilla. Miłośnicy detektywa Brunettiego z pewnością wybiorą się tropem jego miejsc w Wenecji. Sposobów na poznawanie miasta jest wiele. Nade wszystko mi spodobało się „lento”.

Przeczytaj także...

Zalew Kamieński. Kamień Pomorski – Dziwnów – Wolin

Autorka: Halina Puławska

Po latach widzę do jak wielu zmian tu doszło, zmian na lepsze. W ostatnim dziesięcioleciu miasta wypiękniały i wzbogaciły się o nowoczesną infrastrukturę. Cały region zachował walory przyjaznej, „dzikiej” natury.

Pompeje. Najbardziej żywe z martwych miast

Autorka: Halina Puławska

Wciąż dąży się do odczytania w Pompejach życia starożytnych, ich zwyczajów, zajęć codziennych. W sposób niezmącony, niezatarty zmianami Pompeje sukcesywnie oddają prawdę o mieszkańcach miasta. Jak dużo jeszcze skrywają?

Agadir. Wczasowisko nad Atlantykiem

Autorka: Barbara Górecka

Tuaregowie za zdjęcia życzą sobie zapłaty. Od razu doczepia się do człowieka gość, który bardzo chętnie opowiada o kasbie. Na końcu życzy sobie opłaty i to sporej, należy więc mieć się na baczności i nie być miłym w zawieraniu takiej znajomości...

Poczytaj więcej o okolicy:

Wenecja. Gondole i gondolierzy

Werona. Pod balkonem Giulietty

Padwa. Świeczka dla świętego Antoniego

Vicenza. Wsparta o Prealpy Weneckie