Szczawnik
Stare ikony w cerkiewnym wnętrzu

Jest tu ładny i kompletny późnobarokowy ikonostas z archaicznymi carskimi wrotami oraz kolekcja ikon o charakterze muzealnym. Ikony ze Szczawnika można też oglądać w muzeum w Nowym Sączu.
fot: Barbara Górecka
Szczawnik. Stare ikony w cerkiewnym wnętrzu
Cerkiew została wpisana na listę obiektów Małopolskiego Szlaku Architektury Drewnianej.
To już 10 lat! Materiał został zamieszczony w naszym portalu ponad dekadę temu.
A świat się zmienia… Niektóre informacje praktyczne mogą okazać się nieaktualne!

We wsi Szczawnik, położonej na południowych zboczach pasma Jaworzyny w Beskidzie Sądeckim, stoi zabytkowa cerkiew św. Dymitra Sołuńskiego.

Obecnie jest to filialny kościół katolicki parafii w Złockiem koło Muszyny. Cerkiew została wpisana na listę obiektów Małopolskiego Szlaku Architektury Drewnianej.

Świątynia powstała w 1841 roku na miejscu starej siedemnastowiecznej. Jest cerkwią łemkowską typu północno-zachodniego. Jest jednonawową budowlą trójdzielną. Posiada trzy wyraźnie wyodrębnione części: babiniec ? część wejściowa pod wieżą, nawę i oddzielone ikonostasem prezbiterium. Cerkiew jest orientowana na wschód, w stronę Grobu Pańskiego w Jerozolimie. Budowla ma konstrukcję zrębową i jest obita gontem, dach pokryty blachą. Izbicowa wieża wzniesiona została w konstrukcji słupowo-ramowej. Wieńczy ją baniasty hełm z pozorną latarnią. Dachy nad nawą i prezbiterium są łamane uskokowo. Na dachach znajdują się baniaste wieżyczki z pozornymi latarniami i kutymi krzyżami. Najstarszym elementem cerkwi jest dzwon z 1707 roku.

Wyposażenie pochodzi z przełomu XVIII i XIX wieku. Część jest z poprzedniej cerkwi. Jest tu ładny i kompletny późnobarokowy ikonostas z archaicznymi carskimi wrotami. Niektóre z ikon pochodzące ze starego ikonostasu z 1631 roku można oglądać w Muzeum Okręgowym w Nowym Sączu. Wnętrze zdobi polichromia figuralna i ornamentalna z 1936 roku. W rogach sufitu znajdują się wyobrażenia ewangelistów. Prawą, węższą część nawy pokrywa polichromia przedstawiające chrzest Rusi w 988 roku. W nawie znajdują się dwa późnobarokowe ołtarze boczne z XVIII wieku. Po prawej stronie jest obraz Opłakiwania Chrystusa, a po lewej obraz Przemienienia pańskiego. Pośrodku prezbiterium jest obraz Ukrzyżowania. Datuje się na XIX wiek. W cerkwi jest też kolekcja ikon o charakterze muzealnym. Jest ikona Chrystusa Pantokratora z XVII wieku. Jest też obraz św. Barbary z drugiej połowy XIX wieku. Malowany na złotym tle, a przedstawia świętą trzymającą w ręku palmę męczeństwa. Z boku widoczna jest wieża, w której była więziona. Trzeci to wotywny obraz Ukrzyżowania z wyobrażoną pod krzyżem parą chłopskich fundatorów. Ten obraz też jest z drugiej połowy XIX wieku. Przy południowej ścianie stoi gablotka a w niej dawne księgi mszalne i inne dokumenty.

Poczytaj więcej o okolicy:

Dodaj komentarz
(Dozwolone typy plików: jpg, gif, png, maksymalny waga pliku: 4MB.)
(wymagany, niepublikowany)
Wszystkie materiały zamieszczone na naszym portalu chronione są prawem autorskim. Możesz skopiować je na własny użytek.
Jeśli chcesz rozpowszechniać je dla zysku bez zgody redakcji i autora – szukaj adwokata!