Krujë
Biały Zamek Skanderbega
A świat się zmienia… Niektóre informacje praktyczne mogą okazać się nieaktualne!
Na szczycie trudno dostępnego wzgórza, z przepaściami z dwu stron, wznoszą się ruiny potężnej niegdyś twierdzy. Aby się do niej dostać, trzeba ostro podejść na górę. To Kruja (po albańsku Krujë) najświętsze z historycznych miejsc dla Albańczyków.
To w tym zamku, w 1405 roku, urodził się największy ich bohater wszechczasów, Gjergji Kastrioti Skënderbeu ? Jerzy Kastriota Skanderbeg. A następnie przez ćwierć wieku bronił go skutecznie ? gdyż miasto i twierdza poddały się dopiero w 10 lat po jego śmierci, w 1478 roku, po kolejnym rocznym oblężeniu ? przez wielokrotnie liczebniejsze oddziały tureckich sułtanów Murada II i Mehmeda II.
W starożytności w okolicach późniejszej Kruji znajdowało się kilka warowni Illirów. Pierwsze wzmianki o Kroai, jak wówczas nazywano tę cytadelę, znaleziono w dokumentach bizantyjskich z początku VII w n.e. W średniowiecznej łacinie określano ją m.in. jako Croarum. Zaś w czasach tureckich Ak Hisar, czyli Biały Zamek. Ale wcześniej, w wiekach prawdopodobnie już od VI do IX, u jego podnóża powstało miasto. W 1190 r. Kruja została stolicą pierwszego niezależnego państwa albańskiego księcia Progona, pod koniec XIV w stolicą Księstwa Kastrioti.
Jego władcą od 1443 roku, po powstaniu antytureckim z udziałem innych książąt albańskich skupionych w Lidze Lezhë, został Skanderbeg. Czyny najsławniejszego wodza opiewano w poematach, poświęcono mu wiele książek. Nie został pokonany w trzech oblężeniach Kruji, mimo ogromnej różnicy sił ? 12:100 tys. w przypadku wojsk Murada II i 17:150 tys. Mehmeda II. O jego pomysłach w tej walce krążyły legendy. Niezależność zamku i miasta trwała jeszcze przez 10 lat po śmierci władcy, mi. in. dzięki pomocy wojsk Republiki Weneckiej. Po zdobyciu Kruji przez Turków stała się ona prowincjonalnym ośrodkiem Imperium Otomańskiego.
Trzęsienie ziemi w roku 1617 zniszczyło znaczną część zamku, który nigdy nie został odbudowany w pierwotnej postaci. Do naszych czasów zachowała się natomiast XIV-wieczna baszta obronna, przebudowana w XVII w. na wieżę zegarową. Częściowa odbudowa twierdzy w 1982 r. na potrzeby Muzeum Skanderbega niewiele miała wspólnego z historycznym pierwowzorem. Ciekawostkę stanowi fakt, że wykonano ją na podstawie projektu Pranavery Hodży, córki komunistycznego dyktatora Envera Hodży. Ekspozycję tego muzeum warto jednak obejrzeć.
Znajdują się w niej m.in. wykopaliska z okresu antycznego i średniowiecza: iliryjska broń, monety, ozdoby, model iliryjskiej łodzi żaglowej i ceramika. Są średniowieczne ikony, monety, drewniane, rzeźbione meble wzorowane na tamtej epoce. Uwagę przyciąga wielki witraż ze scenami ważnych bitew z nawała turecką: Kosowo 1389, Savra 1385, Marica 1371, Sofia 1382, Nisz 1375, Zamek Kruja 1415. Są stare dzwony, kopie dokumentów oraz hełmu i miecza Skanderbega, których oryginały znajdują się muzeum w Wiedniu.
Poczytaj więcej o okolicy:
Stowarzyszenie Dziennikarzy Podróżników Globtroter wyróżniło Otwarty Przewodnik Krajoznawczy nagrodą
za najciekawsze publikacje turystyczne w 2019 r.
Cieszymy się!
Dodaj komentarz