Ferrara
Delikatna i subtelna, piękna i racjonalna
A świat się zmienia… Niektóre informacje praktyczne mogą okazać się nieaktualne!
Ferrara leży w Górnej Italii, na północnym wschodzie regionu administracyjnego Emilia-Romania, około 45 km w tym samym układzie od jego stolicy Bolonii.
Jest to niemal bezpośrednio na granicy Emilii-Romanii z Veneto od północy tudzież niedaleko na wschód od wciśniętego pomiędzy te regiony południowo-wschodniego szpicowatego krańca Lombardii. Zamieszkane przez 132 tysięcy ludzi miasto stanowi siedzibę władz administracyjnych prowincji swego imienia.
Zakole Padu
Geograficznie Ferrara ulokowana jest na wschodzie Niziny Padańskiej, plus minus 50 km od Adriatyku, w strefie Delty Padu. Jej centro storico znajduje się ledwie 5-6 km na południe od prawego brzegu głównego ramienia rzeki, wytyczającej tutaj nadmienioną granicę międzyregionalną. Spojone z nim żeglownym kanałem, przy którym port rzeczny, podczas gdy południowa odnoga delty, Po di Volano lub po prostu Volano, płynąca w granicach miasta, delimituje na tej flance jego historyczne jądro z linią średniowiecznych murów obronnych. Na północy zaś dzisiejsze kwartały suburbialne sięgają po Pad (Pontelagoscuro). Dawniej Pad płynął samym miastem. W wiekach średnich Po di Volano stanowił główne ramię rzeki, przynajmniej po połowę XII wieku, kiedy utorowała sobie ona na północy obecny trakt ku Adriatykowi.
Od żelaza albo od pszenicy
Na temat pochodzenia nazwy miasta, nb. wedle mego w tym zakresie gustu jednej z ładniejszych we Włoszech, lokalnie wymawianej jako Fr?ra, istnieją hipotezy różne, niekiedy chyba nawet dość fantastyczne. Próbowano ją dla przykładu wywodzić z tradycji biblijnej albo łączyć z wojną trojańską. Atoli skojarzenia tutaj najpierwsze i najnaturalniejsze to oczywiście łacińskie wyrazy na oznaczenie żelaza lub pszenicy (ta zdaje się być najbliższa prawdopodobieństwu).
Wyżej niż Florencja?
„Groß ist Florenz und herrlich, doch der Wert von allen seinen aufgehäuften Schätzen reicht an Ferraras Edelsteine nicht” (Goethe, Torquato Tasso). Nawet jeśli niemiecki poeta plasując Ferrarę wyżej od Florencji nieco może w swym zachwycie przesadził, bezsporne jest, iż owo padańsko-emiliańskie miasto, przez parę wieków stolica państwa obejmującego ziemie na południe od dolnego biegu Padu, formalnie wasalnego względem Państwa Kościelnego a zawiadywanego przez dynastię Este, jawiło się ongi jako jedno z pryncypalnych rozsadników włoskiej i europejskiej kultury renesansowej a także jako buchające na cały kontynent ognisko intelektualne z uniwersytetem ufundowanym w 1391 roku. Ferrara przyciągała wtedy osobistości w swej epoce formatu niepospolitego. Jej książęcy dwór esteński patronował i mecenasował zarówno genialnym artystom-malarzom (Dosso Dossi, Tycjan, Giovanni Bellini, Benvenuto Tisi) jak też wybitnym literatom (Ludovico Ariosto, Torquato Tasso) czy światowej sławy uczonym (Mikołaj Kopernik, Paracelsus).
Poczytaj więcej o okolicy:
Stowarzyszenie Dziennikarzy Podróżników Globtroter wyróżniło Otwarty Przewodnik Krajoznawczy nagrodą
za najciekawsze publikacje turystyczne w 2019 r.
Cieszymy się!
Dodaj komentarz