Darłowo
Gotycka kaplica św. Gertrudy
A świat się zmienia… Niektóre informacje praktyczne mogą okazać się nieaktualne!
Kaplica św. Gertrudy usytuowana jest na cmentarzu komunalnym na skraju miasta Darłowo, przy drodze Ustka-Słupsk. Wzniesiono ją w drugiej połowie XIV wieku lub na początku XV wieku.
Pierwsza wzmianka o kaplicy pochodzi z 1497 roku, a kolejne z 1539 roku i 1620 roku. Przypisuje się budowę kaplicy Erykowi Pomorskiemu, władcy darłowskiego zamku. Jako kaplica cmentarna jest rzadkim przykładem gotyckiej architektury na Pomorzu. Podobne są tylko kaplica pod tym samym wezwaniem w Koszalinie i kaplica św. Jerzego w Słupsku.
Gotycka konstrukcja
Kaplica jest budowlą centralną, na planie dwunastoboku, zbudowana z cegły i omurowana. Wzmacniają ją schodkowate szkarpy. Została wzniesiona na fundamencie kamienno-ceglanym. Okna są półkoliste. Przykrywa ją dach namiotowy, stromy i kryty dachówką. W centralnej części dachu jest sześcioboczna wieżyczka z bardzo wysokim, ostrołukowym hełmem pokrytym gontem. Jest ona zwieńczona żelazną iglicą z kulą, krzyżem i kurkiem. Kaplica ma trzy profilowane portale, oraz dwie prostokątne przybudówki z dachami pulpitowymi krytymi dachówkami. Część środkowa kaplicy przykryta jest sklepieniem gwiaździstym o profilowanych żebrach opartych na sześciu filarach.
We wnętrzu
Wnętrze kaplicy pierwotnie zdobiły polichromie, ale w czasie licznych remontów, a szczególnie tego w 1912 roku, całe wnętrze kaplicy zostało zatarte i pobielone. Wtedy też zamalowano polichromię gotycką, a zostawiono jedynie przy ołtarzu fragment malowideł z XVII wieku. Wewnątrz jest barokowy ołtarz i ambona, która została tutaj przyniesiona w XIX wieku ze zniszczonej i zlikwidowanej kaplicy zamku darłowskiego. Ambona powstała w 1639 roku z fundacji ostatniej księżnej zachodniopomorskiej, Elżbiety.
Ławy i balkony
Po II wojnie światowej kaplica św. Gertrudy pełniła funkcję domu pogrzebowego. Przestała więc pełnić funkcje sakralne. Usunięto wtedy ołtarz, ambonę, konfesjonały i część ław. Pozostawiono tylko pięć balkonów – empor, organy z XIX wieku z neobarokowym, bogato zdobionym prospektem organowym, oraz część renesansowych i barokowych ław. Balustrady empor, czyli balkony zdobią malowidła mówiące o cechu szewskim. Przedstawiają anioły z butami, same buty i napisy ewangeliczne i fundacyjne. Balustrady są też zdobione gałązkami winogron i ornamentyką roślinną. Na jednej z nich jest malowidło przedstawiające czterech ewangelistów: św. Mateusza, Marka, Łukasza i Jana. Renesansowo-barokowe ławy mają malowane przedpiersia.
Poczytaj więcej o okolicy:
Zajrzyj na te strony:
Komentarze: 2
Dodaj komentarz
Stowarzyszenie Dziennikarzy Podróżników Globtroter wyróżniło Otwarty Przewodnik Krajoznawczy nagrodą
za najciekawsze publikacje turystyczne w 2019 r.
Cieszymy się!
W 1989 roku, decyzją władz miejskich została przekazana miejscowej parafii na cele sakralne, a 26 lipca 1990 roku poświęcono ją????????
Od tego czasu zabytkową kaplicę cmentarną nazywa się kościołem???????
Leżą też kamienie młyńskie, które zwyczajowo na Pomorzu kładziono przy kościołach. Na cmentarzu, przy kaplicy??? jest dzwonnica. Jest też piękna rzeźba Piety i jest to fundacja rodziny Fasiuków??? z 1980 roku.
Ile zdań, tyle błędów. Jeżeli coś się podaje, to wypadałoby najpierw sprawdzić fakty i nazewnictwo, choćby u miescowego proboszcza, który tworzył parafię i zajmował sie temontami kościoła.
Droga to droga z Ustki do Darłowa, Słupsk jest tu niewłaścizy