Darłowo
Tajemnice Mariackiego kościoła
A świat się zmienia… Niektóre informacje praktyczne mogą okazać się nieaktualne!
W 1321 roku biskup pomorski z Kamienia przekazał patronat nad kościołem Mariackim, czyli p. w. Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny w Darłowie braciom Święcom: Piotrowi i Janowi. Byli oni ówczesnymi właścicielami osady Darłowo i ziemi sławieńskiej.
Przyjmuje się, że data ta stanowi początek budowy kościoła gotyckiego. Zachowana do dziś bryła pochodzi z drugiej połowy XIV wieku. Dzięki fundacji księcia zachodniopomorskiego Bogusława VIII rozbudowano wtedy świątynię. Potem budowla była często remontowana, przebudowywana i modernizowana, nigdy jednak nie zatraciła swego pierwotnego założenia gotyckiego.
Gotycka budowla
Kościół Mariacki w Darłowie został wzniesiony na terenie dawnego cmentarza grzebalnego. Zbudowano go z cegły na fundamentach z dużych kamiennych głazów narzutowych spajanych zaprawą murarską. Jest to budowla trójnawowa, typu bazylikowego. Nawy boczne ma wzmocnione szkarpami. Kościół jest orientowany, z prezbiterium usytuowanym na osi wschód-zachód, i z wieżą od zachodu. W świątyni jest wydzielone dwuprzęsłowe prezbiterium zamknięte trójbocznie. Nawa główna jest czteroprzęsłowa, a nawy boczne sześcioprzęsłowe. Główna nawa jest wydzielona i znacznie wyższa od bocznych. Wraz z prezbiterium posiada dach dwuspadowy kryty dachówką. Nawy boczne mają osobny dach zwany pulpitowym. Przy prezbiterium od wschodu jest dwuprzęsłowa przybudówka z XV wieku, a od strony północnej dwukondygnacyjna zakrystia z XVI wieku. Wieża kościelna ma 60 metrów wysokości. Wzniesiona jest na planie kwadratu i umieszczona między nawami bocznymi. Wraz ze ścianami szczytowymi naw bocznych tworzy elewację frontową kościoła. Przykryta jest dachem namiotowym, krytym dachówką karpiówką. Zakończona jest ośmioboczną wieżyczką zwieńczoną kopułą z krzyżem.Wnętrze kościoła jest dość bogate. W nawach jest sklepienie gwiaździste i krzyżowo-żebrowe. W zakrystii jest sklepienie palmowe wsparte na filarze. Portale i okna są ostrołukowe i profilowane.
Katolicy i protestanci
W 1540 roku kościół stał się świątynią protestancką i tak było do 1945 roku. Pod koniec XIX wieku wewnętrzna architektura gotycka została zniekształcona. Wbudowano drewniane przybudówki, wprowadzono pod chór i do naw bocznych drewniane balkony. Sklepienie i ściany otynkowano i pokryto ciemną polichromią. W 1974 roku rozpoczęto remont kościoła. Usunięto zmiany wprowadzone w XIX wieku. Odkryto wnęki i dwa portale gotyckie. Na sklepieniu prezbiterium odsłonięto średniowieczną polichromię kwiatową tzw. „rajskie ogrody”.
Ciekawostki we wnętrzu
W kościele uwagę zwraca bogato zdobiona barokowa ambona. Pochodzi z 1700 roku. Wykonana jest z drewna, rzeźbiona, wsparta na postaci anioła. Ma bogatą dekorację akantową. Na baldachimie znajduje się scena Sądu Ostatecznego. W korpusie ambony są płaskorzeźby przedstawiające sceny z życia Chrystusa, Zwiastowanie, Modlitwa w Ogrójcu, Biczowanie, Ukrzyżowanie i Zmartwychwstanie. Zabytkowe są również organy z XIX wieku. Mają bogato rzeźbiony prospekt i piękne brzmienie głosu. Na uwagę zasługują też renesansowa chrzcielnica, barokowy krucyfiks i tabernakulum, stalle neobarokowe, żyrandol z brodatym Neptunem na szczycie (1600 rok), i drugi z mosiężnym aniołem na szczycie oraz drewniana rzeźba św. Augustyna.
Witam. Podziwiałem w ostatnich dniach ten kościół i na jego zewnątrz zauważyłem jakby przebudowę fragmentu murów. Ciekaw jestem pierwotnego wyglądu i orientacyjnego wieku widocznej na zdjęciu belki drewnianej. Będę wdzięczny za odpowiedź.
Dołączam jeszcze drugie zdjęcie tej ściany po południowej stronie kościoła.Pozdrawiam.