Karlowe Wary
Punkty widokowe ponad uzdrowiskiem
A świat się zmienia… Niektóre informacje praktyczne mogą okazać się nieaktualne!
Moim celem finałowym wycieczki po uzdrowiskowej części miasta Karlowe Wary (Karlovy Vary) jest wieża widokowa Diana, stanowiąca dominantę kompleksu turystycznego na Wyżynie Przyjaźni (Výšina přatelstvi).
Stoi na wysokości 560 m n.p.m. Sama wieża ma 35 m i wybudowana została w 1914 roku. Jest jednym z dwu najpopularniejszych w uzdrowisku punktów widokowych, chociaż nie położonym najwyżej. Pod tym względem palmę pierwszeństwa dzierży wieża widokowa Goethego, zbudowana w 1889 roku na sięgającym 641 m n.p.m. wzgórzu na wschodniej stronie uzdrowiska. Ceglana, w stylu neogotyckim, ma wysokość 42 metrów. Ale dojście do niej i wejście na nią wymaga sporego wysiłku. Podobnie jak na Szczyt Trzech Krzyży, położony najbliżej najwęższej części uzdrowiska. Na wysokości 554 m ustawiono na nim w 1640 r. trzy wielkie drewniane krzyże dla upamiętnienia rekatolizacji miasta i regionu.
Uzdrowisko oglądane ?z lotu ptaka?
W 1913 r. rozpoczęto budowę kolejki linowej na ten szczyt. Miała ona mieć długość 500 m i trzy stacje, z późniejszym przedłużeniem do odległej o kilkaset metrów wieży Goethego. Inwestycję tę przerwała jednak I wojna światowa i nigdy już do niej nie wrócono. Najstarsza wieża widokowa nosi imię Karola IV ? pierwotnie nazywano ją Franz Josefs Hőhe. Zbudowano ją w 1877 r. na wysokości 509 m. Ale jak już wspomniałem, najpopularniejszą jest Diana oraz punkty widokowe koło skałki Jeleni Skok, a także sąsiedni, nieco powyżej popiersia Piotra Wielkiego. Zarówno ze względu na wspaniałe widoki ?z lotu ptaka? na uzdrowisko, miasto i okolicę, jak i fakt, że wjechać na nią można kolejką szynową. Chociaż, oczywiście, również dojść pieszo. Popularne są zresztą warianty: wjazd, a następnie piesze zejście jednym ze szlaków do miasta lub w okolice Karlowych Warów. Dolna stacja kolejki znajduje się w pobliżu wielkiego Grandhotelu Pupp. W kostkę brukową przed nim wmontowano mosiężne tabliczki z nazwiskami sławnych gości uzdrowiska i latami ich wizyt. Joseph II ? 1766, Fryderyk Chopin ? 1825, Niccolo Paganini ? 1828, Karol Marx ? 1874, Antonin Dvořak ? 1879, Johannes Brahms ? 1896, Jurij Gagarin ? 1966.
Paw albinos i egzotyczne motyle
Na Wyżynie Przyjaźni, poza wieżą widokową Diana, na szczyt której wjeżdżamy windą (można też wejść po 150 schodach), jest również restauracja oraz mini ZOO. W nim chyba najciekawszym obiektem jest paw-albinios przepięknie rozkładający, jak ogromny wachlarz, pióra swojego ogona podczas zalotów do ?normalnej?, czyli wielobarwnej pawicy. Nieskutecznych chyba, bo zwraca ona niewielką uwagę na umizgi ?odmieńca?. Jest też Dom Motyli ? tropikalny ogródek z żywymi motylami z całego świata. Wśród ich setek są także duże egzemplarze, ze skrzydłami osiągającymi rozpiętość 20 cm. Nie mamy jednak zbyt wiele czasu na podziwianie atrakcji tego miejsca. Kolejką zjeżdżamy do stacji pośredniej Jeleni Skok, aby zobaczyć jeszcze popiersie Piotra I, który, podobno, wjechał aż do tej skały podczas jednego z zakładów, na koniu na oklep. Na niej znajduje się kolejny punkt widokowy.
Brązowa kozica zamiast jelenia
A jeszcze jeden, kilkadziesiąt metrów ? w pionie ? niżej, na wysokości 473 m n.p.m., następny obok skałki nazywanej Jelenim Skokiem, chociaż góruje nad nią niewielka brązowa figura kozicy. To z tym miejscem związana jest legenda o jeleniu zranionym podczas polowania Karola IV. Nad umieszczeniem tu rzeźby jelenia długo dyskutowali podobno miejscowi radni. Ubiegł więc ich baron Lűtzow, i aby ośmieszyć tę, rzeczywiście absurdalną w tych warunkach terenowych legendę, o odkryciu gorącego źródła, kazał postawić na skałce metalową rzeźbę? kozicy. Wykonał ją w 1851 r. berliński rzeźbiarz August Kiss, ale nie dotrwała ona do naszych czasów. W 1984 r. zniszczyli ją jacyś wandale, więc w dwa lata później ustawiono obecną, z brązu, dzieło miejscowego rzeźbiarza Jana Kotka. Z Jeleniego Skoku niedaleko już do uzdrowiskowego deptaku…
Poczytaj więcej o okolicy:
Stowarzyszenie Dziennikarzy Podróżników Globtroter wyróżniło Otwarty Przewodnik Krajoznawczy nagrodą
za najciekawsze publikacje turystyczne w 2019 r.
Cieszymy się!
Dodaj komentarz