Mariańskie Łaźnie
Zielone miasto pełne ciepłych źródeł

A świat się zmienia… Niektóre informacje praktyczne mogą okazać się nieaktualne!
Miastem źródeł nazywane są Mariańskie Łaźnie (Mariánské Lázně, po niemiecku Marienbad) w oficjalnych materiałach w języku polskim, jakie otrzymuję w tutejszej informacji turystycznej.
To drugie, po Karlowych Warach, najsłynniejsze czeskie uzdrowisko, położone też na zachodzie kraju i odległe od słynnego kurortu o około 50 km na południe. Ma ponad trzykrotnie mniej mieszkańców ?niespełna 14 tysięcy. Ale góruje nad nim nie tylko liczbą źródeł mineralnych, lecz przede wszystkim ich różnorodnością. W samym mieście jest ich ponad 50, w okolicach zaś jeszcze około 160, z których eksploatowana jest zaledwie część. O ile wszystkie źródła karlowarskie mają taki sam skład chemiczny, chociaż różne temperatury, to tutejsze, najzimniejsze w całych Czechach (o temperaturze 7-10?C) mają skład bardzo różnorodny, z wysoką zawartością szczaw, żelaza i soli mineralnych. Są szczególnie zalecane przy chorobach oraz profilaktyce schorzeń dróg moczowych i nerek, chorób kobiecych, układu nerwowego, układu pokarmowego, dróg oddechowych i narządów ruchu, a także chorób skórnych. Leczenie kuracjuszy wspomagają też tutejsze złoża dwutlenku węgla i borowin.
Trzej założyciele
O właściwościach leczniczych wód bijących z ziemi w miejscu skrytym wówczas w gęstych lasach i otoczonym mokradłami, wiedziano już w XIII w. Status uzdrowiska Mariańskie Łaźnie otrzymały jednak dopiero w roku 1818, chociaż pierwsze sanatorium zbudowano tu w roku 1786, a pierwszy dom, w którym mogli nocować goście, w 1808 r. Późniejszą sławę miasto zawdzięcza Johannowi Josefowi Nehrowi (1752-1820), lekarzowi z pobliskiego klasztoru w Teplej, który udowodnił, że wody te mają wyjątkowe działanie lecznicze. On też, obok Václava Skálnika (1776-1861), który bagna w obecnym centrum uzdrowiskowym zamienił w piękny park i opata Karela Kašpara Reitenbergera (1779-1860), uważny jest za założycieli uzdrowiska. Każdy z wymienionych ma tu pomnik. Opat, postawiony w 1876 r., w 100-rocznicę urodzin, stoi na promenadzie obok Wielkiej Kolumnady, lekarz ma popiersie w kolumnadzie, zaś budowniczy, także popiersie, w parku zdrojowym.
Najsławniejsi kuracjusze i goście
Marienbad, bo tak przede wszystkim nazywano nowe uzdrowisko, szybko zdobył europejską sławę w XIX w. Przyczyniły się temu również pobyty sławnych osobistości: osiem razy przebywał tu angielski król Edward VII, któremu postawiono pomnik na placyku między główną ulicą uzdrowiska i parkiem, obok austriackiego cesarza Franciszka Józefa I, który również tu gościł. Wielokrotnie przyjeżdżali do Mariańskich Łaźni m.in. J.W. Goethe ? też ma pomnik w parku, R. Wagner, J. Strauss, F. Kafka, Z. Freud, T. Edison, przebywał też M. Twain. A pobyty w 1835 i 1836 r. Fryderyka Chopina upamiętniają organizowane tu od 1959 r. Chopinowskie Festiwale Muzyczne oraz poświęcone pianiście muzeum w dawnym hotelu ?Pod Białym Łabędziem?, w którym się zatrzymał. Ale na ten temat napiszę osobno.
Najlepsze domy zdrojowe i hotele
W uzdrowisku, do którego co roku przyjeżdża po około 40 tys. gości, uwagę przyciągają interesujące architektonicznie sanatoria, hotele uzdrowiskowe i liczne domy, głównie z przełomu XIX i XX w., w stylu secesji lub eklektyczne. 10 najważniejszych z nich skupia Danubis Hotels Group. Takie, jak jedyny pięciogwiazdkowy hotel ?Nové Lázně? (Nowe Łazienki) zbudowany w roku 1896, w oparciu o wcześniejsze budynki uzdrowiskowe z roku 1828. Zachował on oryginalne wnętrza, które częściowo udostępnione są zwiedzającym.
Dodaj komentarz