Tarent
Miasto dwóch mórz

A świat się zmienia… Niektóre informacje praktyczne mogą okazać się nieaktualne!
Do starożytnej historii politycznej wpisał je jednak przede wszystkim konflikt Rzymu z Pyrrusem, królem Epiru i Macedonii, dążącym do stworzenia silnego greckiego państwa na Zachodzie (wojna pyrryjska). Tak oto grecki Tarent, w swych zmaganiach z Rzymem zwróciwszy się do Pyrrusa o pomoc, uległ w 272 roku przed naszą erą zdobyciu przez Republikę. Kilkadziesiąt lat później, podczas drugiej wojny punickiej, pomne swej wielkości miasto sympatyzowało z Hannibalem, który obiecał mu różne wolności, stąd też w 209 roku ostatecznie zaanektowała je Roma. Cesarz Neron osiedlił tutaj rzymskich weteranów wojskowych. Mimo to, podobnie jak inne ośrodki południowej Italii, jeszcze bardzo długo ????? utrzymał swój helleński charakter.
Włoski Pearl Harbor
Między rokiem 1088 a 1465 istniało średniowieczne księstwo feudalne ze stolicą w Tarentum (Principato di Taranto). Założone pierwotnie przez Normanów pokrywało ono niemal cały apulijski obcas momentami stanowiąc w swej 377-letniej historii prawie samodzielne państwo, jedynie formalnie podporządkowane jako lenno Królestwu Sycylii (potem Królestwu Neapolu). Definitywnie zunifikował je dopiero Ferdynand I Neapolitański (król Neapolu w latach 1458-94).
Tarencki port, od końca XIX stulecia baza wojskowa włoskiej Regia Marina, najważniejsza taka po liguryjskiej La Spezii, doświadczył nocą z 11 na 12 listopada 1940 roku brytyjskiego rajdu powietrznego. Jego efektem Włosi za jednym zamachem stracili między innymi połowę swych pancerników, co na jakiś czas naruszyło śródziemnomorską równowagę sił z korzyścią dla Royal Navy (Notte di Taranto). Atak samolotami startującymi z lotniskowca uważany bywa też za wzorzec dla japońskiej napaści rok później na Pearl Harbor. Po drugiej wojnie światowej aktywizując gospodarczo Mezzogiorno uczyniono z Tarentu duże skupienie przemysłu spożywczego oraz przede wszystkim ciężkiego (stalowy, chemiczny, cementowy, stoczniowy). Mimochodem i tutaj mogą nasuwać się więc pewne skojarzenia z sycylijskimi Syrakuzami (Polo Petrolchimico Siracusano). Naturalnie Tarent to nieprzerwanie także wiodący w tej części Włoch morski port i towarowy i wojskowy.
Właściwa i szersza
Jakieś 50 km na zachód od Tarentu znajduje się Metaponto (Metapontum, ???????????). Leży na jońskim wybrzeżu lukańskim, zatem już w Basilicacie (antyczna Lukania). Jest to następne wielkie centrum Wielkiej Grecji. Sam zaś ten historyczno-kulturowy termin stosowany bywa w dwóch znaczeniach (węższym i szerszym). Tak oto właściwą Magna Graecia (Magna Grecia) tworzą obszary na kontynentalnym Południu. Czyli, przekładając na dzisiejsze regiony administracyjne, będą to Kalabria i Kampania, Apulia i Basilicata. Z grubsza stanowią one więc jakby zasadniczą część współczesnego Meridione (bez jego partii północnych). Z kolei Wielka Grecja w ujęciu szerszym obejmuje też Sycylię. Pokrywa się tu więc jakby z dzisiejszym Mezzogiorno (ma się rozumieć bez kwalifikowanej doń z różnych względów Sardynii).
Świadomość greckiej przeszłości jest na włoskim Południu zaskakująco, wziąwszy pod uwagę jej bardzo a bardzo odległą antyczną zamierzchłość, obecna po dziś dzień. Przedsiębrane są dla przykładu różne inicjatywy, zwykle oddolne i zdaje się głównie w Kalabrii, za cel stawiające sobie między innymi wyszukiwanie w miejscowych dialektach języka włoskiego greckich śladów, pielęgnowanie i eksponowanie ich, a nawet promocję współczesnego języka greckiego. Natomiast o Sycylii i Grecji mawia się jako o dwóch śródziemnomorskich siostrach. Jak wszystko w historii kultury warte jest to też chyba dopingowania. Bo to co dziś jest nazywane Italią było kiedyś Grecją (Itala nam tellus Graecia maior erat. Ci? che chiamano Italia era Magna Grecia). Jako rzecze nam Publiusz Owidiusz Nazo (Fasti, IV).
Dodaj komentarz