Neapol
Narodowe Muzeum Archeologiczne

A świat się zmienia… Niektóre informacje praktyczne mogą okazać się nieaktualne!
Narodowe Muzeum Archeologiczne w Neapolu znajduje się w pałacu otynkowanym w kolorze czerwieni pompejańskiej.
Pierwotnie budynek wzniesiony został jako koszary kawalerii królewskich w końcu XVI w. Od 1616 do 1677 r. był siedzibą Uniwersytetu Neapolitańskiego, po czym – powiększony i odnowiony – mieścił muzealne galerie podczas dziesięciolecia napoleońskiego od 1806 r. Gdy w 1815 r. Neapol wrócił do Burbonów i wszedł w skład Królestwa Obojga Sycylii, od 1816 r. rozpoczyna się historia muzeum rodziny królewskiej. Z chwilą zjednoczenia Włoch w 1860 r. muzeum awansowało do miana narodowego, a po przeniesieniu w roku 1957 do Muzeum Capodimonte znajdujących się w nim obrazów, przemianowane zostało na Narodowe Muzeum Archeologiczne. Na trzech kondygnacjach od piwnicy przez półpiętra po pierwsze piętro zbiory usytuowane są tematycznie.
Z piętra na piętro
Zbiory, jakie chroni Narodowe Muzeum Archeologiczne są bardzo zróżnicowane. W piwnicach można obejrzeć niezwykłą kolekcję starożytnego Egiptu. Znajdują się tu przedmioty związane z różnymi aspektami egipskiej cywilizacji: relikty używane przy rytuałach pogrzebowych, sarkofagi, mumie także rzeźby faraonów. Znajduje się tu również kolekcja epigraficzna.
W wejściowym holu wita przybyłych marmurowa rzeźba Atlasa Farnezyjskiego, dźwigającego kulę ziemską. Glob zdobią znaki zodiaku, półrzeźby zwierząt, statku, postaci mitologicznych. Rzeźba będąca kopią greckiego Atlasa, pochodzi z II w. n.e. i znajdowała się prawdopodobnie w bibliotece na Forum Trajana w Rzymie.
Główną atrakcją na parterze budynku jest kolekcja Farnese, którą stworzył papież Paweł III (Farnese) w połowie XVI w. wzbogacona przez członków jego rodziny. Do najważniejszych dzieł należą popiersia rzymskich cesarzy i kolosalne posągi, takie jak Herkules Farnezyjski odpoczywający, odkryty w połowie XVI w. w termach cesarza Karakalli i Byk Farnezyjski, piramidalna rzeźba mająca wysokość 3,7 m, przedstawiająca ukaranie tebańskiej królowej Dirke. Jest marmurową kopią z III w. n.e. greckiej rzeźby z brązu z ok. 100 r. p.n.e. Rzeźba została odkryta również w tychże termach.
Na pierwszym piętrze znajduje się kolekcja mozaik, pochodzących głównie z prywatnych domów w Pompejach i Herculanum. Większość zbiorów pochodzi z Domu Fauna w Pompejach, jak oryginalna rzeźba w brązie najsłynniejszego tańczącego fauna. Szczególną uwagę przyciąga ogromna (5,82 x 3,13 m ) mozaika przedstawiająca triumf Aleksandra Wielkiego nad Dariuszem III Perskim, która zdobiła podłogę perystylu w domu Fauna. Kompozycja stworzona została z miliona różnokolorowych kawałków ceramiki (na 1. cm ułożono od 15 do 30 kawałków). W jednym z zakątków zaaranżowany został tzw. Tajny Pokój, skrywający około 250 rzeźb i mozaik o tematyce seksualnej. Dopiero od 2000 r. ze względu na obsceniczne sceny pokój został udostępniony publiczności.
Szczecin. Narodowe Muzeum, kolekcja kopii greckich rzeźb, Poniżej „Odpoczywający Hermes”