Bayreuth
Ostatnia przystań Richarda Wagnera
A świat się zmienia… Niektóre informacje praktyczne mogą okazać się nieaktualne!
Na chodniku przed aptecznym sklepem zielarskim przy ulicy margrabiego Maksymiliana ? Maximilianstrasse w Bayreuth znajduje się pomnik siedzącego mężczyzny.
To odlany w brązie, naturalnej wielkości, w charakterystycznym kapeluszu i z ulubionym psem, jeden z największych kompozytorów niemieckich, Richard Wagner (1813-83).
Szlakiem kompozytora
Kilkadziesiąt metrów dalej, po drugiej stronie tej ulicy, obok popularnej restauracji ?Oskar?, figurka dyrygującego Wagnera przy ścianie budynku zachęca do przeczytania zamieszczonej poniżej informacji o tym miejscu. Takie same, kilkudziesięciocentymetrowej wysokości, odlane chyba z tej samej formy, spotykam także w innych punktach tego miasta nad Czerwonym Menem. A nawet w muzeum słynnego browaru Masel?s. Bo twórca ?Pierścienia Nibelunga? i ?Parsifala? jest przecież symbolem i znakiem rozpoznawczym stolicy Górnej Frankonii.
Gdy kompozytor 17 kwietnia 1870 roku po raz pierwszy przyjechał tu by w Operze Margrabiów dyrygować IX Symfonią Ludwiga van Beethovena, nie spodziewał się chyba, że Bayreuth stanie się jego ostatnim miejscem zamieszkania, a później wiecznego spoczynku. Miał już wówczas niemal 57 lat, ogromny dorobek twórczy ? z wielkich dzieł pozostały mu do skomponowania tylko ?Zygfryd? (Siegfried, 1871), ?Zmierzch bogów? (Gőtterdämmerung, 1874) i ?Parsifal? (1882). I bujne, złożone życie.
Monachijski romans z Cosimą
Mieszkał przecież, i pracował wcześniej, nie tylko w rodzinnym Lipsku, ale także m.in. w Wűrzburgu, Magdeburgu, Królewcu, rosyjskiej wówczas Rydze, Paryżu, Dreźnie, Zurychu i Monachium. Wielokrotnie zadłużony musiał nawet uciekać do innych krajów przed wierzycielami, a we francuskiej stolicy żył niemal w nędzy. Równocześnie odnosił sukcesy twórcze, ale uczestniczył także w głośnym wówczas skandalu towarzyskim, jakiego echo odbiło się także na bawarskim dworze królewskim. Był nim romans z młodszą o 24 lata Cosimą, nieślubną córką węgierskiego kompozytora i pianisty Ferenca Liszta, a zarazem żoną dyrygenta, kompozytora i pianisty Hansa Guido von Bűlowa.
Zanim wybranka Wagnera uzyskała od męża rozwód, a równocześnie po śmierci pierwszej żony kompozytor mógł się z Cosimą ożenić w 1870 r, zdążyła mu urodzić dwójkę dzieci, w tym, w 1869 r., syna Siegfrieda. W spokojnym, prowincjonalnym Bayreuth, Richard Wagner postanowił zrealizować swoją życiową ideę. Stworzyć stałe miejsce wystawiana jego oper. Wspaniała perła baroku, tutejsza Opera Margrabiów, o której niedawno pisałem, nie nadawała się do tego celu. Scena była za mała.
Finansowa pomoc króla Bawarii
Gdy w 1872 r. Wagner na stałe przeniósł się do stolicy Górnej Frankonii wraz z Cosimą i dziećmi, rozpoczął zabiegi o zbudowanie w Bayreuth wielkiego, operowego Teatru Festiwalowego, na miarę swoich wizji muzycznych i dramaturgicznych. A równocześnie domu dla siebie i rodziny. Wszystko to przy braku środków. Poszukiwał ich w różnych źródłach, w tym u króla Ludwika II Bawarskiego. To bardzo ciekawa historia, na szczegóły której nie ma tu niestety miejsca. O niektórych faktach wspomnę więc tylko pisząc o tutejszych głównych ?miejscach wagnerowskich?. Należy do nich Dom Wahnfried, nazywany też willą Richarda Wagnera z jego ? i Cosimy ? grobem w przyległym od tyłu ogrodzie. Napiszę o nim w kolejnym artykule.
Poczytaj więcej o okolicy:
Stowarzyszenie Dziennikarzy Podróżników Globtroter wyróżniło Otwarty Przewodnik Krajoznawczy nagrodą
za najciekawsze publikacje turystyczne w 2019 r.
Cieszymy się!
Dodaj komentarz