Uście Gorlickie
Na handlowym trakcie, ujścia dwu rzek

Uście Gorlickie wcześniej nazywane Uściem Ruskim, jest dużą miejscowością sprawiająca wrażenie miasteczka. Leży u zbiegu rzek Ropy i Zdyni i stąd wywodzi się nazwa „Uście” (ujście).
fot: Barbara Górecka
Uście Gorlickie. Na handlowym trakcie, ujścia dwu rzek
W centrum wsi stoi kamienny, wysoki pomnik poświecony Łemkom poległym w czasie II wojny światowej. Odsłonięto go 22 lipca 1963 roku.
To już 10 lat! Materiał został zamieszczony w naszym portalu ponad dekadę temu.
A świat się zmienia… Niektóre informacje praktyczne mogą okazać się nieaktualne!

Uście Gorlickie wcześniej nazywane Uściem Ruskim, jest dużą miejscowością sprawiająca wrażenie miasteczka. Leży u zbiegu rzek Ropy i Zdyni i prawdopodobnie stąd wywodzi się nazwa ?Uście? (ujście). Drugi człon jej nazwy zmieniono w 1952 roku po wysiedleniu Łemków w akcji ?Wisła?

Osada została założona na dobrach Gładyszów w drugiej połowie XIV wieku, na trakcie handlowym z Biecza i Gorlic do Bardejowa. Została lokowana  na prawie wołoskim. Pod koniec XVI wieku Uście wraz z okolicznymi wsiami przeszło na własność rodu Tarłów, którzy bardzo przyczynili się do rozwoju Uścia oraz wsi sąsiednich m. in. Kwiatonia. W następnych latach wieś przechodziła w ręce kolejnych dziedziców.

W czasach pokoju

W XVII i XVIII wieku działali tu wiejscy rzemieślnicy. Było sporo kowali, ślusarzy, stelmachów, sukienników i płócienników, w okolicy rozwinęło się też hutnictwo. W XIX wieku Uście należało do rodziny Trzecieskich, a następnie do Magdaleny Miłkowskiej i jej rodziny. Za jej sprawą wybudowano nową, bitą drogę z Ropy przez Uście i Wysową do Bardejowa.  Powstały składy handlowe, tartak i młyn. Rozwinęło się furmaństwo.

Dwie wojny, wiele tragedii

Podczas I wojny wieś znalazła się przy linii frontu. Stacjonowały tu wojska austro-węgierskie i znajdował się lazaret. Zmarłych chowano na istniejącym do dziś cmentarzu wojskowym. Wieś była wielonarodowościowa. W okresie międzywojennym Łemkowie stanowili zdecydowaną większość, mieszkali tu też PolacyŻydzi. Po II wojnie część łemkowskich mieszkańców przesiedlono do ZSRR. Tych, którzy zostali, wysiedlono w ramach akcji ?Wisła?.  Powrócili w dużej liczbie w 1956 roku. W centrum wsi  stoi kamienny, wysoki pomnik poświęcony Łemkom poległym w czasie II wojny światowej. Odsłonięto go 22 lipca 1963 roku. Przy tej samej ulicy jest kamienna kapliczka ze spadzistym dachem, krytym blachą. Wewnątrz są ładne ikony.

Kościół ponad starą cerkwią

W 2000 roku zbudowano kościół rzymskokatolicki  p.w. Matki Bożej Nieustającej Pomocy. Znajduje się on zaraz za cerkwią (o niej napiszę osobno). Z daleka widoczna jest biała i smukła wieża. Kościół jest jednonawowy i skromnie urządzony wewnątrz. Na ścianie wisi płaskorzeźba przedstawiająca Jana Pawła II ? dar parafian w 25 rocznicę pontyfikatu.

Warto wiedzieć

* W północnej części miejscowości, przy drodze do Gorlic znajdziemy cofkę Jeziora Klimkówka. Ładne to miejsce, kiedy w jeziorze jest dużo wody.
Przez Uście Gorlickie prowadzi kilka szlaków turystycznych i rowerowych. Jest tu bardzo dobra komunikacja autobusowa na trasie Gorlice-Wysowa.

Dodano: 28 lipca 2011; Aktualizacja 7 czerwca 2020;

Komentarze: 1

    kuba, 6 września 2011 @ 16:38

    Wielokrotnie bywałem w Uściu – głównie po zakupy, lub przejazdem. Widzę, że trzeba tam będzie się kiedyś zatrzymać na trochę dłużej, połazić.

    Zalew od strony Uścia może wyglądał ładnie w tak deszczowym lipcu jak ten. Normalnie – śmierdzące mokradła – nic przyjemnego.
    Za to północno-wschodni wysoki brzeg super.

Dodaj komentarz
(Dozwolone typy plików: jpg, gif, png, maksymalny waga pliku: 4MB.)
(wymagany, niepublikowany)
Wszystkie materiały zamieszczone na naszym portalu chronione są prawem autorskim. Możesz skopiować je na własny użytek.
Jeśli chcesz rozpowszechniać je dla zysku bez zgody redakcji i autora – szukaj adwokata!