Câlnic
W krainie chłopskich zamków
A świat się zmienia… Niektóre informacje praktyczne mogą okazać się nieaktualne!
Już w samej tej nazwie wydaje się być sprzeczność… Znane są w świecie liczne zamki królewskie, książęce, magnackie czy zakonów rycerskich. Nawet zamki z piasku, czy budowane na lodzie. Ale chłopskie?
Okazuje się, że były i takie, dziś obiekty muzealne, w tym regionie Europy. Unikatowe, nie tylko służące okolicznej ludności jako miejsce schronienia w razie zagrożenia najazdem wrogów, ale i przez nią, a nie władców czy rycerzy, budowane i zarządzane. Ich najbardziej charakterystyczną cechą jest brak wewnątrz murów tradycyjnej siedziby feudalnego gospodarza. Są natomiast, poza domami mieszkalnymi i pomieszczeniami dla dobytku, także różnego rodzaju piwnice i składziki do przechowywania zapasów żywności. I inne obiekty, jak powiedzielibyśmy dzisiaj, użyteczności publicznej: szkoły czy kaplice służące wszystkim.
Widoczne jest też – piszą o tych niezwykłych zamkach autorzy przewodnika „Transylwania. Twierdza rumuńskich Karpat” wydanego przez Bezdroża – uporczywe dążenie do udoskonalenia każdego elementu, wynikające z nabywanych doświadczeń i zaangażowania całej społeczności. W ten sposób nie mają one jednolitej koncepcji i „programowości”, a raczej spiętrzenie i zagęszczenie urządzeń obronnych: stopniowe narastające pierścienie murów, nierzadko niezwykłej grubości i wysokości, liczne baszty zwieńczone machikułami i zaopatrzone w hurdycje, gęsto rozmieszczone strzelnice, mocno obwarowane bramy.
Takim właśnie zamkiem chłopskim, jednak z wcześniejszym feudalnym rodowodem, jest twierdza w Câlnic wpisana na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO. Wzniesiona w połowie XIII w. jako rezydencja obronna księcia Chyl w postaci wieży mieszkalnej otoczonej murem obronnym z dwiema basztami, w jednej z których była brama. W 1430 roku została sprzedana gminie, której mieszkańcy przekształcili ją w ciągu wieku w twierdzę z drugim pierścieniem murów obronnych i innymi umocnieniami. Wewnątrz zbudowali kaplicę oraz pomieszczenia mieszkalne i dla dobytku wzdłuż całego obwodu murów. I ona tylko raz została zajęta, bez walki, w 1438 roku przez wojska sułtana Amurada. Obecnie mieści się w niej centrum kultury, odbywają się wystawy i koncerty, są również pokoje gościnne.
Poczytaj więcej o okolicy:
Stowarzyszenie Dziennikarzy Podróżników Globtroter wyróżniło Otwarty Przewodnik Krajoznawczy nagrodą
za najciekawsze publikacje turystyczne w 2019 r.
Cieszymy się!
Dodaj komentarz