Stepanakert
W stolicy Górskiego Karabachu
A świat się zmienia… Niektóre informacje praktyczne mogą okazać się nieaktualne!
Za zakrętem drogi którą jedziemy z Szuszy, w dolinie rzeki Karkarczaj wyłania się, z grzbietem Gór Karabaskich w tle, miasto zabudowane wystającymi ponad zieleń blokami mieszkalnymi.
To Stepanakert, stolica nieuznawanej przez żadne państwo Republiki Arcach, znanej bardziej jako Górski Karabach. Zatrzymujemy się w centrum przy hotelu Vallex Garden. To jeden z kilku tutejszych obiektów noclegowych. Wyróżnia się dużym portalem w antycznym stylu. Jest znakomicie położony w odległości zaledwie kilkudziesięciu metrów od placu Szaumiana i sąsiadującego z nim placu Odrodzenia (Veratsnound Square), przy którym stoją budynki parlamentu, rządu, bank i kolejny hotel.
Od V wieku n.e.
Stepanakert jest nieco ponad 50-tysięcznym miastem, w którym mieszka co trzeci obywatel tego ?państwa?. Jest, w kategoriach europejskich, prowincjonalną dziurą. Ale sympatyczną, bardzo czystą oraz o wielowiekowej przeszłości, chociaż pozbawioną jej śladów i zabytków. Od końca V wieku n.e. na miejscu obecnej stolicy Arcachu była ormiańska osada Wararakn. Należała do ormiańskiej Albanii Kaukaskiej, później (do XVI w.) do armeńskiego księstwa Chaczen, a następnie (do XVIII w.) melikstwa Waranda. I wchodziła w różnych okresach w skład m.in. kalifatu arabskiego, średniowiecznego królestwa Armenii, imperium Seldżuckiego i innych państw muzułmańskich, od 1822 roku natomiast ? do Rosji. Była to jednak zawsze tylko mała dziura, nawet gdy, w końcu XVIII w., została zimowym leżem karabaskiego chana Ibrahima Chaliła pod nazwą Chanabach. Już pod władzą Rosji, w 1847 r. zmieniono ją na Chanakendi, co w języku azerskim znaczyło Wieś Chana.
Od wsi, do stołecznego miasta
Było w niej wówczas 80 domów mieszkańców ormiańskich i 52 rosyjskich. W 1898 r. stała się siedzibą carskiego garnizonu, w którym w 10 lat później mieszkało 362 ludzi. Pomijając szczegóły wspomnę, że ówczesną ormiańską nazwę miasta: Vararakn, zmieniono w 1923 r. na obecną, na cześć Stepana Szaumiana (1878-1918), urodzonego w Tbilisi Ormianina. Z wykształcenia był filozofem, z zawodu nauczycielem, dziennikarzem, a przede wszystkim bolszewickim działaczem politycznym, głównie w Baku i jednym z 26 tamtejszych komisarzy ludowych rozstrzelanych przez interwentów brytyjskich.
Dodaj komentarz