Turów
Wielka historia w małym miasteczku
A świat się zmienia… Niektóre informacje praktyczne mogą okazać się nieaktualne!
Postać niezwykła. Urodzony w 1130 roku w bogatej rodzinie otrzymał dobre, chociaż tylko prywatne wykształcenie. Znał grekę, pisma Ojców Kościoła, retorykę i historię. Prawdopodobnie po śmierci rodziców wstąpił do klasztoru przyjmując imię Cyryla. Prowadził tam ascetyczne życie, pisał teksty modlitewne i kazania. Przez pewien czas był ihumenem ? przeorem Turowskiego klasztoru, ale zrezygnował z tej funkcji na rzecz pisania. Pisał komentarze do Pisma Świętego, kazania poświecone zagadnieniom śmierci i zbawienia, wykroczeniom przeciwko etyce chrześcijańskiej, a także teksty polemizujących z niektórymi dziełami literatury świeckiej.
Wybrany biskupem turowskim dbał o wykształcenie duchownych i organizację klasztorów. Ale i z tej godności zrezygnował, gdyż utrudniała mu pracę pisarską, m.in. kazań na dwanaście wielkich świąt prawosławnych. Mistrzostwo jego pióra porównywane było z najsłynniejszym staroruskim poematem ? ?Słowem o wyprawie Igora? (Słowo o połku Igoriewie). Według tradycji zmarł w 1183 roku, ale jest prawdopodobne, że tylko dla świata i jeszcze kilkanaście lat spędził w nieistniejącym już turowskim klasztorze św. Borysa i Gleba jako zwykły zakonnik. I tam został pochowany. Przy czym natychmiast po śmierci czczony był jako święty, co potwierdziła kanonizacją cerkiew prawosławna.
Cyryl Turowski był najwybitniejszą postacią w dziejach miasta i Ziemi Turowskiej, która już w czasach kijowskiego księcia ? chrzciciela Rusi, później świętego, Włodzimierza Wielkiego była ważnym ośrodkiem kultury i oświaty Rusi Kijowskiej. Według przekazów w Turowie na Górze Zamkowej stał wspaniały pałac książęcy, nieco niżej kamienny sobór p.w. św. Borysa i Gleba oraz siedziba biskupa. Od II połowy XII w. Księstwo Turowskie, którym wcześniej władali synowie wielkich książąt kijowskich, zaczęło tracić na znaczeniu. Na początku XIV w. weszło w skład W. Ks. Litewskiego, a po wymarciu starej dynastii książąt Turowskich, stało się jednym z dóbr ks. Świdrygałły. Wiek XVII i toczone wówczas wojny spowodowały znaczny upadek miasta i spadek liczby jego mieszkańców do jednej czwartej.
Później, w XVIII w., znaczna cześć b. Księstwa Turowskiego znalazła się w składzie majątków marszałka Trybunału Litewskiego Iwana Sołoguba. A po drugim rozbiorze Polski stała się częścią Rosji. W mieście działało kilka cerkwi: Preobrażeńska, Rożdiestwieńska, Ilińska, Mikołajewska, Michałowska i Wsieswiatska. Niestety, drewnianych. Padły one ? z dwoma wyjątkami ? ofiarą wielkiego pożaru w 1834 roku, który zniszczył znaczną część miasta.
Poczytaj więcej o okolicy:
Zajrzyj na te strony:
o niezwykłych krzyżach i cudownej ikonie w Turowie w naszym portalu
Dodaj komentarz