La Valletta
Wykopaliska i księgozbiory
A świat się zmienia… Niektóre informacje praktyczne mogą okazać się nieaktualne!
Idąc od głównej bramy starego miasta w La Valletta ulicą Republiki w kierunku centrum, spośród najważniejszych zabytków najpierw trafiam na stojącą po jej lewej stronie dawną Oberżę Prowansalską zbudowaną w roku 1571.
W XIX w. mieścił się w niej British Union Club, a obecnie, od roku 1979, Muzeum Archeologiczne. Z przebogatymi zbiorami wykopalisk z najstarszych okresów życia ludzi na wyspach maltańskich. Od neolitu i megalitycznych świątyń Għar Dalam (ok. 5200 r. p.n.e.) i Tarxien (ok. 2500 r. p.n.e.), poprzez epokę brązu, po okresy: punicki, punicki po rzymski. Najsłynniejszymi eksponatami tego muzeum są dwie kamienne figurki kobiece: „Śpiącej” („Sleeping Lady”) i „Wenus z Malty”.
Zaledwie o jedną przecznicę dalej stoi potężny gmach katolickiej ko-katedry św. Jana Chrzciciela – St. John’s Co-Cathedral. O niej piszę jednak osobno. Sąsiaduje z nią, oddzielona tylko wąziutką uliczką św. Łucji, Biblioteka Narodowa. Jej fronton wychodzi na plac Republiki oraz stojący na nim wielki pomnik brytyjskiej królowej Wiktorii. I parasole oraz stoliki restauracji zajmujących parter i pierwsze kondygnacje stojących przy tym placu, jak boczne skrzydła Biblioteki, zabytkowych domów. Księgi do niej, początkowo zakonnej, zaczął gromadzić w 1763 roku Louis Guerin De Tencin.
Formalnie powstała ona dopiero w 1796 roku (najstarsza biblioteka na Malcie już w 1555 r. w specjalnie dla niej zbudowanym przez joannitów gmachu), zaś w publiczną przekształcona została w 1812 roku. Posiada ponad 80 tys. książek i dokumentów, wśród nich wiele niezwykle cennych historycznych. M.in. akt podarowania Malty zakonowi joannitów w 1530 roku z podpisem cesarza rzymskiego narodu niemieckiego Karola V, dokument mianowania się króla Anglii Henryka VIII głową Kościoła anglikańskiego, dokumenty zakonne od czasów działalności joannitów w Jerozolimie i wiele innych. A także zbiór prasy drukowanej na Malcie od roku 1830.
Dodaj komentarz