Varín
Brama do Małej i Wielkiej Fatry
A świat się zmienia… Niektóre informacje praktyczne mogą okazać się nieaktualne!
Varín to miejscowość leżąca w zachodniej części Małej Fatry, na wysokości 362 m u ujścia rzeki Varínki do Wagu (Vah). Miejscowość została założona na początku XIII wieku i związana była z pobliskim Starym Zamkiem, wybudowaną przed 1223 rokiem graniczną fortecą Królestwa Węgier.
Na zamku od 1443 r. do 1948 r. panowała rodzina Pongrácz ? jedna z najbogatszych rodzin arystokratycznych na Węgrzech. Miasteczko od XIV w. miało wiele przywilejów królewskich w tym prawo do corocznych jarmarków. Mieszkańcy zajmowali się rolnictwem, hodowlą i rzemiosłem. Na przełomie XVI i XVII wieku istniało tu 15 cechów rzemieślniczych, a na początku XIX wieku było ich zarejestrowanych 82. Kilka cechów utrzymało swoje tradycje do 1949 r.
Centrum oświaty i działań społecznych
Szybki rozwój cechów zmobilizował mieszkańców do zorganizowania szkoły uczącej czytania, pisania, matematyki i śpiewu. Nie zachowała się dokładna data jej powstania, ale w biografii Mojžiša Bánovského jest rok 1568 ? wtedy przyjął on stanowisko rektora tutejszej szkoły. W XIX i na początku XX wieku były tu już dwie szkoły: katolicka i żydowska, uczono po węgiersku i niemiecku. W 1876 r. powstała tu Ochotnicza Straż Pożarna, w 1904 r. orkiestra dęta, a w 1909 r. sekcja piłki nożnej. W 1871 r. przez Varín przejechał pierwszy pociąg testowy z Bohumina do Koszyc a w 1921 r. zbudowano tamę na rzece Varínce i dwa lata później rozpoczęto elektryfikację wsi.
Warto wiedzieć
* Varín jest bramą do Małej i Wielkiej Fatry. Można stąd ruszać na fajne szlaki turystyczne oraz na trasy krajoznawcze. Niedaleko stąd do Żyliny i Martina. W okolicy jest kilka kaszteli i ruin zamków m. in. Strečno, Budatin, Súľov, Bytča.
* Z Varína przez Wag kursuje prom dla ruchu osobowego i samochodowego. Połączenie to skraca drogę do Martina i wyprowadza na przepiękną drogę widokową przełomem Wagu.
* W 1200 r. powstał tu pierwszy katolicki kościół. W 1233 r. wybudowano kościół gotycki. Obecny jego wygląd to wynik przebudowy w połowie XVII w.
Dodaj komentarz