San Marino
Dawniejsza i nowsza historia republiki

Około roku 1600 wprowadzono rządy parlamentarne, a 8 października 1600 roku San Marino przyjęło pisany statut uważany czasem za pierwsza na świecie spisaną konstytucję.
Tagi:
fot: Waldemar Rusek
San Marino. Dawniejsza i nowsza historia republiki
Dziś San Marino żyje w znacznej mierze z turystów.
  • San Marino. Dawniejsza i nowsza historia republiki
  • San Marino. Dawniejsza i nowsza historia republiki
  • San Marino. Dawniejsza i nowsza historia republiki
  • San Marino. Dawniejsza i nowsza historia republiki
  • San Marino. Dawniejsza i nowsza historia republiki
  • San Marino. Dawniejsza i nowsza historia republiki
  • San Marino. Dawniejsza i nowsza historia republiki
  • San Marino. Dawniejsza i nowsza historia republiki
  • San Marino. Dawniejsza i nowsza historia republiki
  • San Marino. Dawniejsza i nowsza historia republiki
  • San Marino. Dawniejsza i nowsza historia republiki
  • San Marino. Dawniejsza i nowsza historia republiki
  • San Marino. Dawniejsza i nowsza historia republiki
  • San Marino. Dawniejsza i nowsza historia republiki
  • San Marino. Dawniejsza i nowsza historia republiki
  • San Marino. Dawniejsza i nowsza historia republiki
  • San Marino. Dawniejsza i nowsza historia republiki
  • San Marino. Dawniejsza i nowsza historia republiki
  • San Marino. Dawniejsza i nowsza historia republiki
  • San Marino. Dawniejsza i nowsza historia republiki
Uwaga! Materiał został zamieszczony w naszym portalu już ponad rok temu.
A świat się zmienia… Niektóre informacje praktyczne mogą okazać się nieaktualne!

W tym czasie w kraju panował głód i choroby. W roku 1945 w wyniku wyborów parlamentarnych władzę objęły rządy lewicowe, komuniści i  socjaliści. Koalicja odbudowała kraj i wyciągnęła go z nędzy. Utworzono system opieki socjalnej, opanowano epidemię, zbudowano najgęściejszą na świecie sieć dróg i 20 kilometrów kanalizacji. Rząd znalazł fundusze na rozwój turystyki. Gdy w roku 1949 republikę zwiedzało około 200 tys. osób, to pod koniec lat 50. przybywało już prawie 1,5 mln turystów rocznie. W czasie rządów koalicji lewicowej odnotowano duży rozwój gospodarczy. Przemysł ceramiczny w roku 1945 reprezentowało 68 warsztatów, a w roku 1958 było ich już 537. Wzrosła też produkcja wina i zboża. Budżet zamykał się wtedy nadwyżką. Dzięki temu do wszystkich mieszkań doprowadzono wodę i elektrykę. Budowano nowe domy.

Niesławny przewrót chadeków

Na początku lat 50. rząd wdał się spory graniczne z Włochami, które chciały przejąć dochody San Marino płynące z turystyki. Napięcia zakończyły się zawarciem w roku 1954 nowego układu dwustronnego. Na jego mocy w zamian za stałą dotację roczną od rządu Włoch, republika zrezygnowała z granic celnych. 30 września 1957 w miejscowości Rovreta, przy granicy z Włochami, chadecy powołali rząd rewolucyjny. Mimo braku poparcia międzynarodowego, do San Marino wkroczyły wtedy wojska włoskie w sile 12 tys. żołnierzy z ciężkim sprzętem. Legalny rząd zmobilizował korpus żandarmerii i milicję ludową. Blokada republiki spowodowała jednak głód i legalny rząd ustąpił. Jedni członkowie administracji trafili do więzienia a innym postawiono zarzuty zdrady stanu.

Pucz doprowadził do kryzysu gospodarczego. Przed kolejnymi wyborami rząd chadecki zakazał manifestacji i zgromadzeń. Zmienił też prawo wyborcze, które teraz dopuszczało do wyborów tylko tych zamieszkałych za granicą obywateli San Marino którzy przebywali w USA. Dotychczas głosowali wszyscy mieszkający zagranicą co dawało 52 proc. głosów. Dzięki tym zmianom w wyborach roku 1959 wygrali chadecy.

Spokojne dziś

Dziś władzę ustawodawczą w kraju sprawuje Wielka Rada Generalna złożona z 60 członków, wybierana w wyborach powszechnych co 5 lat. Rząd składa się z 10 ministrów i dwóch kapitanów – regentów (Cappitani Regenti), z których każdy po pół roku stoi na czele rządu i zarazem państwa. Co dziwne, kapitanowie maja jeden dwuosobowy fotel.

W godle San Marino są trzy wieże, a samo godło widziałem na fladze i na tablicach rejestracyjny aut. Pierwsza wieża pochodzi z XI wieku, druga jest w najwyższym punkcie i zbudowano ją w XIII wieku i tam jest Muzeum Broni Dawnej. A trzecia jest wieżą ostrzegawczą i można ją tylko oglądać z zewnątrz.

Czytaj dalej - strony: 1 2

Poczytaj więcej o okolicy:

Komentarze: 2

    Waldemar, 24 maja 2019 @ 22:00

    Podziwiam dyplomacje Sanmaryńczyków która zawsze potrafiła zadbać o niepodległość republiki :
    – Do roku 1463 obszar San Marino to było tylko wzgórze Monte Titano .
    Wtedy to Republika San Marino w sojuszu z Państwem Kościelnym pokonała pana Rimini . Z tej okazji papież Pius II nadał San Marino miasta : Fiorentino , Montegiardino i Serravalle . Powiększyli obszar republiki .
    – Gdy w roku 1739 minister hiszpański narzucił podatki to mieszkańcy San Marino
    odmówili ich płacenia a potajemnie wysłali list do PAPIEŻA który uznał prawa San Marino i przywrócił im niepodległość . Odzyskali bezkrwawo niepodległość .
    – W roku 1797 Napoleon chciał powiększyć terytorium San Marino żeby mieli dostęp do morza ale mieszkańcy w swej mądrości nie zgodzili się na rozszerzenie granic . Francja uznała niepodległość Republiki San Marino , a potem również Kongres Wiedeński w roku 1815 uznał San Marino za niepodległe państwo .
    – W roku 1922 w San Marino powstała partia faszystowska która w wyniku wyborów w roku 1923 doszła do władzy . Mimo faszystowskich rządów republika nie uczestniczyła w II wojnie światowej . Dzięki tym rządom faszystowskie Włochy dały spokój republice . I w końcu gdy szala zwycięstwa przechylała się na demokratyczne rządy , faszyści przegrywali , w roku 1943 do władzy doszły rządy demokratyczne . Po wypowiedzeniu wojny Niemcom San Marino okupowane przez Niemców zostało wyzwolone przez oddziały amerykańskie i brytyjskie .

    Dziś możemy gdybać co by było gdyby nigdy nie było faszystowskich rządów w San Marino albo co by się stało gdyby faszystowskie rządy utrzymały się do końca wojny .

    Waldemar, 22 listopada 2020 @ 17:35

    Niech Cię nie zmylą te ” radiowozy ” stojące pod murem obronnym w San Marino .
    Mnie zmyliły te radiowozy że małe państwo to i małe radiowozy .
    Sekretarz Stanu Spraw Wewnętrznych Republiki San Marino kontroluje policję cywilną ,
    która jest odpowiedzialna za pobór podatków , bezpieczeństwo wewnętrzne ,
    kontrolę ruchu i obronę cywilną .
    Policja cywilna jest ustawowo zobowiązana do współpracy z dwoma
    jednostkami wojskowymi , Żandarmerią i Strażą Twierdzy .
    W policji jest około 50 funkcjonariuszy mundurowych i cywilnych .
    Policja ma na stanie 33 pojazdy od skutera Piaggio Libertys poprzez Fiaty Panda
    do Subaru Foresters czy Subaru Outbacks .

Dodaj komentarz
(Dozwolone typy plików: jpg, gif, png, maksymalny waga pliku: 4MB.)
(wymagany, niepublikowany)
Wszystkie materiały zamieszczone na naszym portalu chronione są prawem autorskim. Możesz skopiować je na własny użytek.
Jeśli chcesz rozpowszechniać je dla zysku bez zgody redakcji i autora – szukaj adwokata!
Zamknij