Utrecht
Dom Rietveld Schröder, ikona miasta
A świat się zmienia… Niektóre informacje praktyczne mogą okazać się nieaktualne!
Tak było do lat 60. XX w., kiedy to teren bezpośrednio przed frontem domu przecięty został autostradą i wiaduktem nad Prins Hendriklaan. Zostało tym samym zniweczone jedno z kapitalnych założeń stylu – połączenie wnętrza z zewnętrzem. Widok z okien został zamknięty.
Fasada domu z płaskim dachem jest wizualnie bardzo estetyczna. Wpływa na ten odbiór zarówno trójwymiarowość (głębokość, szerokość, wysokość) osiągnięta liniami i kolorystyką. Elewacja domu wykonana została z tynkowanej cegły, wzmocniona stalowymi dźwigarami, pomalowanymi na żółto, czerwono i czarno. Walor artystyczny domu kryje się i w kolorystyce fasady i w przecinających się pod kątem prostym liniach i panelach. W kanonie nowego stylu występowały trzy podstawowe kolory – czerwony, żółty i niebieski i trzy nie-kolory: czarny, szary i biały.
Przestrzeń, prostota i funkcjonalność
Te trzy podstawowe zasady zastosował Rietveld w rozmaitych rozwiązaniach. To przesuwane ściany na pierwszym piętrze, dzięki czemu otwarta w ciągu dnia przestrzeń, mogła zostać wieczorem podzielona na trzy odrębne pomieszczenia dla rodziny: sypialnię dla córek, sypialnię dla syna i salon ze stołem i kuchenką. Duże okna, dzięki którym wnętrze wychodzi na zewnątrz. Schody prowadzące na górę mogły być odcięte od parteru, ukryte za przesuwanymi drzwiami. W ten sposób parter i piętro stawały się oddzielnymi pomieszczeniami. Ta przesuwana ścianka chroniła również piętro od zimna.
Wyposażenie domu było jego integralną częścią. Proste meble zbudowane z listew i prostokątnych płyt pomalowane były na kolory podstawowe i nie-kolory. Rietveld również wnętrze wzbogacił w trójwymiarowe meble. Takim jest m.in. jego monolityczne krzesło – stołek, który otrzymał nazwę zig-zag. Szczególne uznanie i popularność zdobyła przestrzenna wisząca lampa, będąca kompozycją prostopadle i równolegle połączonych świetlówek. Rietveld zaprojektował ją w 1922 roku do gabinetu lekarza z Maarssen, Arie Hartoga.
Gerrit Rietveld zamieszkał z Truus Schröder w 1957 r. po śmierci żony. Miał tu swoją pracownię. Po jego śmierci (1964 r.) Truus Schröder przekazała zarządzanie domem Fundacji Rietveld Schröderhuis i Muzeum Centraal w Utrechcie. Sama mieszkała w domu do końca swoich dni w 1985 r.
Warto wiedzieć
* Konstrukcja i wykończenie domu są delikatne. Aby utrzymać je w oryginalnym stanie podlegają konserwacji np. odnawianie lakieru zgodnie z oryginalną kolorystyką odbywa się co pięć lat. Z tego też powodu zwiedzanie (godzinne) domu odbywa się z przewodnikiem, w kapciach „muzealnych” i w grupach maksymalnie 10-12-osobowych.
* Centrum informacyjne i kasa biletowa, znajdują się w sąsiednim budynku przy Prins Hendriklaan 50.
* Warto zwrócić uwagę na znak firmowy Rietveld Schröderhuis – czerwony prostokąt. Znajduje się również na płytach chodnika na Prins Hendriklaan i jest drogowskazem.
Poczytaj więcej o okolicy:
Stowarzyszenie Dziennikarzy Podróżników Globtroter wyróżniło Otwarty Przewodnik Krajoznawczy nagrodą
za najciekawsze publikacje turystyczne w 2019 r.
Cieszymy się!
Dodaj komentarz