Lhasa
Drepung, klasztor wielki i potężny

W szczytowym okresie mieszkało tu ponad 10 tysięcy mnichów. W większości byli oni słuchaczami i wykładowcami jednego z trzech, obok Ganden i Sera, wielkich tybetańskich klasztorów – uniwersytetów Gelung.
fot: Cezary Rudziński
Lhasa. Drepung, klasztor wielki i potężny
Opaci klasztoru Drepung stali się jednymi z najważniejszych ludzi w państwie. Najbliższymi współpracownikami dalajlamów oraz regentami w okresach po ich śmierci, a następnie opiekunami małoletnich następców.
To już 10 lat! Materiał został zamieszczony w naszym portalu ponad dekadę temu.
A świat się zmienia… Niektóre informacje praktyczne mogą okazać się nieaktualne!

Z daleka kompleks białych budynków klasztoru Drepung na górze Gambo Utse, kilka kilometrów na zachód od Lhasy przypomina stos ryżu. I tak brzmi jego nazwa w tłumaczeniu.

Ale gdy wdrapałem się do niego, moją uwagę przyciągnęły przede wszystkim dwa czajniki z wodą gotującą się na… bateriach słonecznych ustawionych przed galerią po prawej stronie wejścia do pałacu Ganden Podang (Dga’ldan pho brang). Pałac ten był przez 115 lat rezydencją najwyższych zwierzchników duchowych i świeckich Tybetu, dalajlamów; od II – Gendun Gjaco (1475-1541), do V – Lobsang Gjaco (1617-1682). Zbudowano ją na terenie największego w czasach jego świetności klasztoru nie tylko buddyjskiego, ale wszystkich religii na świecie.

10 tysięcy mnichów

W szczytowym okresie mieszkało w nim ponad 10 tysięcy mnichów, ale w źródłach spotkałem także liczbę 15 tysięcy. W większości byli oni słuchaczami i wykładowcami jednego z trzech, obok Ganden i Sera, wielkich tybetańskich klasztorów – uniwersytetów Gelung. Warto w tym miejscu przypomnieć, że buddyzm dotarł do Tybetu w VII wieku i stał się nieodłączną częścią jego państwowości. A wówczas był to kraj z potężną armią nękającą sąsiadów, okupującym Nepal, zbierającym daniny z chińskiego Yunnan, kontrolującym wschodnie odcinki słynnego Jedwabnego Szlaku. W czasach chińskiej dynastii Tang (618-907) Tybetańczycy zajęli nawet jej cesarską stolicę Chang’an – dzisiejszy Xi’an. Później – szczegóły oczywiście pomijam – Tybet rozpadł się na niezależne księstwa feudalne, ale ich władza świecka coraz bardziej ograniczana była przez władzę buddyjskiego kleru, także targanego sprzecznościami i walkami wewnętrznymi. Tybetański buddyzm z elementami bonu – tamtejszej pierwotnej religii oraz praktykami indyjskiego tantryzmu rozwinął się w ciągu wieków w lamaizm, jedną z trzech głównych gałęzi buddyzmu.

Skąd wzięli się  dalajlamowie?

Zwycięstwo w XVII w. buddyjskiego odłamu Żółtych Czapek nad Czerwonymi zapoczątkowało duchową i świecką władze dalajlamów. Bogów – królów. Tytuł ten dosłownie znaczy „Lama jak ocean mądrości”. Tybet stał się państwem teokratycznym rządzonym twardą ręką przez buddyjski kler i jego najwyższego zwierzchnika, dalajlamę. Niemałą rolę odegrał w tym właśnie klasztor Drepung. Założył go na górze Gambo Utse w 1416 roku Jamyang Chője Trashi Pelden, uczeń Congchapy (1357-1419), słynnego założyciela sekty Gelungpa nazywanej, od koloru nakryć głowy, Żółtymi Czapkami. To on wprowadził kult dalajlamów – ziemskich wcieleń bodhusattwy Awalokiteśwary. Istoty doskonałej – przyszłego buddy, która zatrzymuje się w tym stadium samodoskonalenia aby zbawiać ludzkość.

Czytaj dalej - strony: 1 2

Poczytaj więcej o okolicy:

 
Dodaj komentarz
(Dozwolone typy plików: jpg, gif, png, maksymalny waga pliku: 4MB.)
(wymagany, niepublikowany)
Wszystkie materiały zamieszczone na naszym portalu chronione są prawem autorskim. Możesz skopiować je na własny użytek.
Jeśli chcesz rozpowszechniać je dla zysku bez zgody redakcji i autora – szukaj adwokata!
Zamknij