Meksyk
El Zócalo, czyli Plac Konstytucji

A świat się zmienia… Niektóre informacje praktyczne mogą okazać się nieaktualne!
Centralnym miejscem Cuidad de México, Miasta Meksyk lub w wersji angielskiej Mexico City, jest plac popularnie nazywany El Zócalo. Oficjalnie to Plaza de la Constitución – Plac Konstytucji.
Przypomnę, że ponad 20 milionowa stolica Meksyku – różne źródła podają odmienne liczby, jedno z najludniejszych miast świata, powstało na miejscu azteckiej stolicy Tenochtitlánu, wybudowanej w XIV-XV wiekach na wyspie otoczonej płytkim jeziorem Texcoco. Jezioro wyschło i zostało później zabudowane. Z epoki prekolumbijskiej od zniszczeń dokonanych przez hiszpańskich najeźdźców ocalały tylko ruiny świątyni Tempo Mayor.
Cokół niedoszłego pomnika
W jej pobliżu wytyczono centralny plac miasta, jeden z największych w świecie. Stanęła przy nim katedra, pałac gubernatora oraz inne budowle. Swoją popularną nazwę El Zócalo, co po hiszpańsku znaczy „cokół” zawdzięcza Pomnikowi Niepodległości, który zaczęto wznosić na tym miejscu. Entuzjazmu i środków wystarczyło jednak tylko na wybudowanie jego podstawy. Później ją rozebrano, ale ludowa nazwa tego placu przyjęła się i pozostała. Aż do początku XX wieku plac wypełniał labirynt stoisk handlowych, jak to w przeszłości na głównych placów miast bywało. Obecnie na jego środku stoi maszt, na który codziennie rano wciągana jest (a wieczorem opuszczana) flaga państwowa. Zaś z okazji świąt odbywają się na placu parady wojskowe i uroczystości państwowe. Pierzeje Zócalo wypełniają budowle sakralne i świeckie, z których szczególnie cenne i ważne są katedra, kaplica oraz Pałac Narodowy.
Największa zabytkowa świątynia Ameryki Łacińskiej
Katedra – Catedral Metropolitana – wznoszona od 1525 roku przez ponad 2,5 stulecia, do 1788 roku. To największa zabytkowa świątynia Ameryki Łacińskiej. Niestety, stoi na grząskim gruncie i powoli zapadała się. Zapobiegające pogłębianiu się tego procesu prace prowadzone były głównie pod ziemią i podobno okazały się skuteczne. Katedrę zbudowano na planie prostokąta zwróconego jednym z węższych boków z fasadą do placu. Ze względu na długi okres budowy nie powstała w jednolitym stylu. Wyróżniają się w niej części renesansowa i barokowa, ale nie brak elementów tzw. churrigueryzmu (nazwa pochodzi on nazwiska rodu architektów) oraz klasycyzmu. Catedral Metropolitana wyróżnia się dwiema trzypoziomowymi, 67–metrowej wysokości wieżami-dzwonnicami w narożnikach, zakończonymi krzyżami na ich szczytach. Między nimi znajduje się portal z wejściem głównym na dole oraz wieżą zegarową na szczycie ozdobioną rzeźbami – alegoriami Wiary, Nadziei i Miłości. Do katedry jest również wejście boczne z portalem od strony zachodniej, z odchodzącej od placu w pobliżu lewej wieży, ulicy Monte de Piedad. Natomiast do jej prawej ściany bocznej przylega wspomniana kaplica, o której nieco więcej za chwilę.
Dodaj komentarz