Liège
Gospodarcze i kulturalne centrum Walonii
We wnętrzu zwraca uwagę relikwiarz z czaszką św. Lamberta uratowany z pierwszej katedry. Wykonał go w XVI w. złotnik z Akwizgranu. Szczególnym miejscem jest katedralny skarbiec, do którego prowadzą pięknie wykute i ozdobione żelazne drzwi z XIII w., również uratowane z katedry św. Lamberta. Drugi fragment relikwii tego świętego, jego palec, znajduje się w również cennym relikwiarzu św. Jerzego z postacią klęczącego księcia Burgundii.
Od średniowiecza do współczesności
Czwartym, uznawanym za najcenniejszy obiektem w skarbcu, jest bizantyjska ikona Matki Bożej z Dzieciątkiem, prawdopodobnie z XI w., wykonana techniką filigranu. Także ze starej katedry pochodzi zespół dzwonów – karylion, umieszczony na szczycie wieży dobudowanym z inicjatywy Napoleona I, z materiałów rozebranej świątyni. Wchodzi się na nią po 340 schodach. Sporo cennych obiektów znajduje się we wnętrzu. To m.in. piękny witraż, przedstawiający Ostatnią Wieczerzę i procesję Bożego Ciała (w kształcie podwójnej korony), i w postaci eucharystii (cud w Kanie i ofiara Melchizedeka) w północnym transepcie.
Inny, również piękny, jeden z najwspanialszych w Belgii, witraż Leona Oultresaz roku 1530 powstał za czasów biskupa Erarda de la Marck. Przedstawia on koronację NMP (w środku dużej korony), w dolnym rejestrze nawrócenie św. Pawła, i czczenie św. Lamberta przez fundatora, kanonika Leona Oultresa. Uratowany on został od zniszczenia w 1794 roku, odrestaurowany w 1914 r., a w sto lat później zamontowany w katedrze św. Pawła. Do katedralnych skarbów zaliczana jest również wspaniała ambona wykonana z drewna, z posągami Piotra i Pawła, św. Lamberta i św. Huberta, dzieło snycerza Guillaume Geefs z 1848 r. Z tyłu, na rozwidleniu schodów, umieścił on rzeźbę uwięzionego Lucyfera. W kaplicy św. Lamberta znajduje się piękny relikwiarz z relikwiami tego świętego.
Zarówno w katedrze, jak i przyległym do niej klasztorze, znajdują się też ciekawe kamienne nagrobki biskupów i kanoników. Ołtarz główny pochodzi z lat 1881-94, co nie znaczy, że nie warto go obejrzeć. Piękny witraż, z 1970 roku, przedstawiający narodzenie, zmartwychwstanie pańskie i zesłanie ducha świętego, to dzieło Maxa Ingranda (1908-69). A dwa obrazy zdobiące boczne ściany przedstawiają zmartwychwstanie i wniebowzięcie Najświętszej Marii Panny.
Inne świątynie i budowle świeckie
Sporo do obejrzenia jest również w pozostałych tutejszych świątyniach. Zwłaszcza w gruntownie odrestaurowanej w 2006 r. kolegiacie św. Bartłomieja. A z budowli świeckich na uwagę zasługuje m.in. Ratusz z 1714 roku, czy Pałac Curtius – aż ośmiopiętrowy, z początku XVII wieku. Pierwotnie był to magazyn bogatego handlarza bronią, zamieniony współcześnie w muzeum dzieł sztuki. Nie jedyne zresztą w mieście. Wspomniałem już o Muzeum Życia Walońskiego, dodać do niego trzeba jeszcze przynajmniej La Boverie – Muzeum Sztuk Pięknych, Muzeum Sztuki Walońskiej i Religijnej, Cytadelę i Operę Królewską.
A z architektury współczesnej niezwykły budynek przebudowanej pod potrzeby kolei dużych prędkości stacji kolejowej Liège – Guellemins, zaprojektowanej przez słynnego hiszpańskiego architekta Santiago Calatravę, wybudowanej w latach 1996-2008.
Trochę zaskakujące w mieście przemysłowym jest tu mnóstwo zieleni. Zarówno na bulwarach nad Mozą, przy największym w regionie deptaku, jak i w centrum przy szerokich arteriach.
Poczytaj więcej o okolicy:
Stowarzyszenie Dziennikarzy Podróżników Globtroter wyróżniło Otwarty Przewodnik Krajoznawczy nagrodą
za najciekawsze publikacje turystyczne w 2019 r.
Cieszymy się!
Dodaj komentarz