Liège
Gospodarcze i kulturalne centrum Walonii
Wcześniej, w połowie XVIII wieku, w Liège popularne stały się idee francuskich encyklopedystów. Propagował je… biskup de Velbruck (1772-84) i w ten sposób przygotował grunt dla tutejszej rewolucji (Revolution Liégeoise), która wybuchła 18 sierpnia 1789 roku. Podczas Wielkiej Rewolucji Francuskiej i związanych z nią wojen, francuska armia zajęła miasto i wprowadziła antyklerykalny reżim oraz zniszczyła wielką katedrę św. Lamberta. Francja straciła jednak miasto w roku 1815, gdyż Kongres Wiedeński przyznał je Królestwu Zjednoczonych Niderlandów.
W niepodległej Belgii
Holenderskie rządy trwały tylko do roku 1830, kiedy rewolucja belgijska doprowadziła do ustanowienia niepodległej, katolickiej i neutralnej Belgii, w której znalazło się Liège. Wówczas zaczęło się ono rozwijać gwałtownie, stając głównym miastem przemysłowym, a zarazem jednym z pierwszych europejskich centrów produkcji stali. Inną ważną inwestycją, w latach 80. XIX w., stało się wybudowanie tu fortyfikacji obronnych – 12 fortów. Zatrzymały one najazd w 1914 roku Niemiec na Francję, chociaż samo miasto było okupowane aż do końca Wielkiej Wojny. Ponownie podczas II Wojny Światowej (1940-44).
Po niej, w związku z radykalnym spadkiem zapotrzebowania na stal, gospodarka Liège załamała się, powodując ogromne napięcia społeczne. Zaczęły one stopniowo znikać po utworzeniu Unii Europejskiej. Część przemysłu stalowego kontynuuje działalność, podobnie jak tutejszy przemysł zbrojeniowy mający stare tradycje rusznikarskie.
Pałac książąt-biskupów w nowej roli
Miasto dysponuje również licznymi zabytkami. Szczególnie centrum – plac św. Lamberta, na którym do Rewolucji Francuskiej stała katedra pod jego wezwaniem. Pozostał XVI-wieczny pałac biskupów, już w nowej roli: Pałacu Prowincji – siedziby administracyjnej i gmachu sądu. Przy sąsiednim Place du Marchè stoi Perron – wielka, wysoka fontanna, niegdyś symbol sprawiedliwości biskupów, a obecnie miasta.
W pobliżu lub jego centrum stoją co najmniej cztery kościoły. To katedra św. Pawła, o której więcej napiszę niżej, najstarszy z zachowanych, z metryką od 682 roku, czyli bazylika św. Marcina, a także kolegiata Saint-Barthélémy (św. Bartłomieja) z początku XI wieku z wieloma cennymi obiektami w wyposażeniu. Natomiast gotycki kościół z połowy XIII w., zdesakralizowany w 1977 r. wraz z przyległym klasztorem przeznaczony został na Muzeum Życia Walonii.
Skarbiec i cenne wnętrza
Główna świątynia katolicka miasta i diecezji, katedra pw. św. Pawła (Cathédrale Saint-Paul de Liège) budowana była od XIII do XVI wieku w stylu gotyckim, z wcześniejszymi fragmentami romańskimi z X wieku, gdyż została ufundowana w 966 roku, przez biskupa Eracle. Natomiast początek budowy obecnego kościoła miał miejsce przy obecnej ulicy Rue de l’Eveche, tzn. Biskupiej, w roku 1240.
Chór, transept, nawa główna i boczne pochodzą w nim z XIII wieku. A styl późnego gotyku można zauważyć m.in. w bocznych kaplicach i wieży, której budowę rozpoczęto w 1390 roku. Świątynię konsekrowano w 1289 roku. W XIV wieku wybudowano pięciokątną absydę i dwie kaplice. Portal zachodni kościoła powstawał od XVI wieku. W 1804 roku wieża z łukowymi oknami została powiększona o jedną kondygnację, na której zamontowano dzwony.
Poczytaj więcej o okolicy:
Stowarzyszenie Dziennikarzy Podróżników Globtroter wyróżniło Otwarty Przewodnik Krajoznawczy nagrodą
za najciekawsze publikacje turystyczne w 2019 r.
Cieszymy się!
Dodaj komentarz