Liège
Gospodarcze i kulturalne centrum Walonii
Liège to 460-tysięczna, a z uwzględnieniem terenów przyległych nawet 600-tysięczna aglomeracja nad rzeką Mozą. Jest gospodarczym i kulturalnym centrum Walonii – francuskojęzycznej części Belgii
Zajmuje w niej trzecie pod względem wielkości i liczby ludności miejsce po stołecznej, także dla Unii Europejskiej, Brukseli i portowej oraz rubensowskiej Antwerpii.
Liège leży na wschodzie Belgii, na skraju górskiego pasma Ardenów, w pobliżu granicy z Niderlandami. Ciągle uchodzi głównie za ośrodek przemysłowy. Rzeczywiście było niegdyś jednym ze znaczących europejskich centrów produkcji stali i nadal przemysł odgrywa w nim istotną rolę. Ma jednak również starą, bogatą przeszłość oraz cenne zabytki i inne atrakcje, które powinny przyciągać turystów znacznie liczniej, niż ma to miejsce. Należy bowiem do najstarszych zamieszkanych miejsc na naszym kontynencie.
Mieszkali tu neandertalczycy i Rzymianie
Chociaż pierwsza pisana wzmianka o mieście pochodzi z roku 558, kiedy nazywano je Vicus Leudicus, badania archeologiczne wykazały, że miejsce to zamieszkane było już przez neandertalczyków. Znaczącym ośrodkiem było już w czasach rzymskich jako obóz warowny Leodium, wokół którego rozwinęła się osada handlowa.
Około roku 705 św. Lambert z Maastricht nawracał w tym regionie pogan. Został jednak zamordowany w Liège i uznany za męczennika. Jego następca św. Hubert, pragnąc zachować relikwie męczennika, wybudował tu bazylikę, wokół której powstało centrum miasta. Blisko trzy stulecia później zostało ono stolicą biskupstwa (985-1794) i samodzielnego księstwa. Pierwszy biskup, Notger, przekształcił Liège w duży ośrodek intelektualny i kościelny, który zachował znaczenie przez całe średniowiecze.
24 szkoły wyższe i liczne zabytki
Tradycje te są nadal kontynuowane i aktualnie Liège jest jednym z ważniejszych w kraju ośrodków oświatowych. W 24 tutejszych szkołach wyższych studiuje ponad 42 tys. osób, przy czym sam uniwersytet, założony w 1817 roku, ma ich 17 tysięcy. Miasto słynie z licznych kościołów, chociaż pierwsza bazylika, przekształcona później w katedrę, została zniszczona w okresie Wielkiej Rewolucji Francuskiej. Do jej rangi awansowano później inną bazylikę, wykorzystując do jej upiększenia i wzbogacenia ocalone dzieła sztuki i detale.
Chociaż miasto – stolica księstwa biskupiego – było formalnie częścią Świętego Cesarstwa Rzymskiego, dysponowało dużą autonomią. Strategiczne położenie powodowało liczne zagrożenia, konieczność zbudowania z czasem cytadeli i umocnień. A również bunty mieszczan niezadowolonych z biskupich rządów. Głębokie konsekwencje miał ten w roku 1345 przeciwko księciu-biskupowi Engelbertowi III de la Marck, którego mieszczanie pokonali w bitwie pod miastem. Po tym zwycięstwie w Liège powstał wyjątkowy system polityczny, w którym 32 gildie miejskie sprawowały kontrolę polityczną nad władzami miejskimi. Każdy figurujący w rejestrze gildii był uprawniony do udziału we władzy, a głos każdej gildii był równy, co czyniło system bardzo demokratycznym
Burzliwe dzieje
Tragicznie skończył się jednak bunt przeciwko rządom Burgundii w 1468 roku. Jej książę Karol Śmiały zdobył i w dużej mierze zniszczył miasto po zaciekłym oblężeniu. W 9 lat później biskupie księstwo, jako część Świętego Cesarstwa Rzymskiego, znalazło się pod panowaniem Habsburgów, a po roku 1555 pod wpływami Hiszpanii, choć władza w księstwie ciągle pozostała w rękach biskupa. Panowanie Erarda de la Marcka (1506-38) zbiegło się w czasie z tutejszym Renesansem (Renaissance Liégeoise). Podczas kontrreformacji, diecezja Liège została podzielona i miasto powoli traciło znaczenie, chociaż biskupie księstwo zlikwidowane zostało dopiero w roku 1794 roku.
Poczytaj więcej o okolicy:
Stowarzyszenie Dziennikarzy Podróżników Globtroter wyróżniło Otwarty Przewodnik Krajoznawczy nagrodą
za najciekawsze publikacje turystyczne w 2019 r.
Cieszymy się!
Dodaj komentarz