Halicz
Nikłe ślady sławnej przeszłości
A świat się zmienia… Niektóre informacje praktyczne mogą okazać się nieaktualne!
Jako ciekawostkę wspomnę, że w XIV w osiedliła się w Haliczu ludność karaimska. Pozostała po niej do dziś garstka potomków oraz stary cmentarz karaimski z XVII w. Miasteczko, chociaż miało mury obronne, baszty i ratusz, a do czasu zniszczenia go w trakcie jednego z najazdów także fortecę, było wielokrotnie najeżdżane przez Tatarów, Kozaków i Turków. W 1772 r. austriacka cesarzowa Maria Teresa, dokonując wraz z pozostałymi sąsiadami Polski jej I rozbioru, zajęła Halicz i ziemie wokół niego. Dla nowego obszaru przejęła też jego nazwę tworząc Galicję (po ukraińsku Hałyczyna).
Odbudowany zamek
Miasto bardzo ucierpiało (zniszczone zostało w 85 proc.) podczas I wojny światowej. Bezpośrednio po niej, od listopada 1918 do maja 1919 roku, znajdowało się pod władzą Zachodnio-Ukraińskiej Republiki Ludowej. Później ? szczegóły pomijam ? do najazdu ZSRR na Polskę we wrześniu 1939 r. było miastem powiatowym II RP. Po II wojnie światowej ?repatriowano? na zachód ponad tysiąc jego mieszkańców ? Polaków. Pozostało podobno tylko kilkanaście polskich rodzin. Stojący na wzgórzu zamek, spod którego patrzę na miasto oraz most przez Dniestr, prezentują się z zewnątrz nieźle.
Most nie jest tym wspominanym już w ruskich kronikach, lecz żelaznym, zbudowanym w 1910 roku wg projektu F. Zaliniewskiego z Krakowa. Zamek też nie jest ani drewnianym grodem Danyły I, ani nawet późniejszym, zbudowanym za czasów Kazimierza Wielkiego w XIV w. Ten bowiem został przebudowany w XVII w. przez Franciszka Corazziego na siedzibę, a ściślej twierdzę, starostów halickich. Została ona jednak mocno uszkodzona przez Turków w 1676 roku. I od tamtej pory praktycznie była ruiną. Do niedawna, gdyż zamek został częściowo odbudowany.
Widoki z naddniestrzańskiego wzgórza
Imponująco wygląda z zewnątrz jego główna, czteropoziomowa budowla z oknami dostosowanymi do strzelania, pokryta spadzistym dachem, wzniesiona na planie prostokąta. I przylegające do niej dawne zamkowe skrzydło. Ale wejście do środka jest zamknięte, nie wiadomo co i kiedy będzie się w nim mieścić. Natomiast trochę poniżej zamku, na skraju dosyć stromej skarpy, od strony przeciwległej do nurtu Dniestru, zbudowano drewnianą makietę wieży bramnej i kawałek palisady, mające imitować średniowieczny gród. I to już na górze zamkowej wszystko. Roztacza się z niej jednak dosyć szeroka panorama miasteczka.
Widać głównie parterowe i jednopiętrowe domki w luźnej zabudowie, przypominającej z tej odległości bardziej ogródki działkowe. Widać też nieliczne kilkupiętrowe nowe budynki, a na pierwszym planie dawny barokowy kościół bez krzyża. Niegdyś katolicki p.w. Wniebowzięcia NMP z 1785 roku, zamieniony został na kino. Do zabytków miasta zaliczane są domy przy rynku oraz ratusz miejski ? wcześniej klasztor franciszkanów zamieniony pod koniec XVIII w. przez władze austriackie na magistrat. A także cerkiew Narodzenia Pańskiego z roku 1825. Ponadto wspomniane już: karaimski cmentarz i most żelazny. Inna drewniana ?średniowieczna? wieża przy drodze wjazdowej do miasta od strony Iwano-Frankowska zachęca do zwiedzenia znajdującego się obok muzeum etnograficznego. I to już chyba wszystko…
Poczytaj więcej o okolicy:
Komentarze: 1
Dodaj komentarz
Stowarzyszenie Dziennikarzy Podróżników Globtroter wyróżniło Otwarty Przewodnik Krajoznawczy nagrodą
za najciekawsze publikacje turystyczne w 2019 r.
Cieszymy się!
Nieprawdą jest twierdzenie, że Chełm został założony przez Daniela. Gród ten istniał długo przed najazdem Włodzimierza na Lachów. Został on jedynie rozbudowany i podniesiony do rangi stolicy księstwa.