Iwonicz-Zdrój
Jak powstało uzdrowisko
A świat się zmienia… Niektóre informacje praktyczne mogą okazać się nieaktualne!
Autor pierwszego przewodnika
Ważną osobistością w Iwoniczu był Władysław Bełza. To autor ?Katechizmu Polskiego Dziecka? ? ?Kto ty jesteś? Polak mały?. Organizował tu w latach 1874-90 życie kulturalne i towarzyskie. Dla regionu zasłużył się napisaniem pierwszego przewodnika krajoznawczo-turystycznego pt. ?Iwonicz i jego okolice?. Przewodnik został wydany w 1885 roku nakładem Zarządu Zdrojowego. W centrum, na skwerku stoi jego pomnik ufundowany przez mieszkańców i kuracjuszy w 1905 roku. Odrestaurowano go w 2013 roku w setną rocznicę śmierci poety.
Nowe pokoje, nowe zdroje
Dalszą rozbudową uzdrowiska zajął się syn Karola i Amelii, hr Michał Załuski. Dokonał nowej analizy wód, a źródła ujęto w kamienne studnie z piaskowca. Nakryte były granitowymi gzymsami. Zbudowano kolejne 12 domów z dwustoma pokojami i skromny dom dla ubogich kuracjuszy. Co roku przybywało miejsc kuracyjnych. Zaczęto butelkować wodę i warzyć jodową sól iwonicką. Wykonywano kąpiele mineralne, borowinowe i balsamiczne. Zakład zdrojowy gościł kuracjuszy z kraju i zagranicy. Otrzymał wiele odznaczeń, medali i dyplomów na różnych wystawach medycznych i przyrodniczych. Pod koniec XIX wieku odkryto kolejne źródła. Doprowadzono do całego uzdrowiska światło elektryczne. Wielce zasłużonym dla zdroju był wieloletni dyrektor, Jan Mazurkiewicz. W czasie I wojny światowej, uzdrowisko podupadło, lecz w latach międzywojennych, ponownie się rozwinęło. Powstało kilka kolejnych obiektów sanatoryjnych. Niektóre przetrwały do dziś. Ta dobra passa trwała do wybuchu II wojny światowej. Wtedy to uzdrowisko w znacznej części zostało zniszczone.
Kurort odżywa
1 stycznia 1956 roku wieś podzielono na dwie jednostki: Iwonicz Zdrój i Iwonicz Wieś. Fundusz Wczasów Pracowniczych odbudował cztery obiekty. Zaczęto organizować trzytygodniowe wczasy lecznicze. Pobudowano sanatoria. Zbudowano nowy zakład przyrodoleczniczy. To były lata siedemdziesiąte tamtego wieku. W kolejnych latach nadal budowano sanatoria, pensjonaty i szkoły zawodowe. Wielkie zakłady pracy stawiały tu swoje domy wczasowe. Eksploatowano nowe odwierty wód mineralnych. Niemal każde sanatorium posiadało swoje zaplecze lecznicze. Pod koniec XX wieku, jak inne tak i to uzdrowisko zaczęło podupadać. W XXI wieku Iwonicz-Zdrój znowu odżywa. Dzięki funduszom europejskim wykonano wiele remontów i cały czas coś się remontuje. Kolorów nabrały stare obiekty, a nowe są ładnie wkomponowane w teren. Miejscowość wygląda bardzo ładnie.
Poczytaj więcej o okolicy:
Zajrzyj na te strony:
Stowarzyszenie Dziennikarzy Podróżników Globtroter wyróżniło Otwarty Przewodnik Krajoznawczy nagrodą
za najciekawsze publikacje turystyczne w 2019 r.
Cieszymy się!
Pisz razem z nami
Dlaczego otwarty? Bo jego pisanie nigdy się nie kończy... Bo może go pisać każdy, także Ty...
przyślij swój tekst i zdjęcia
Dodaj komentarz