Rymanów
Kościół, który był kalwińskim zborem

Zabytków tu niewiele, ale są. Skupiają się w pobliżu rynku. Zachowało się kilka dziewiętnastowiecznych piętrowych kamieniczek. Jest murowany parterowy dwór i murowana synagoga. Mnie tym razem zainteresował rymanowski kościół...
fot: Barbara Górecka
Rymanów. Kościół, który był kalwińskim zborem
Kościół parafialny jest późnobarokowy i jednonawowy. Został konsekrowany pod wezwaniem św. Wawrzyńca w 1788 roku.
Uwaga! Materiał został zamieszczony w naszym portalu już ponad rok temu.
A świat się zmienia… Niektóre informacje praktyczne mogą okazać się nieaktualne!

Rymanów to niewielkie miasteczko przy drodze z Krosna do Sanoka w woj. podkarpackim. Założono go w 1376 roku na prawie niemieckim. Nadano mu nazwę Reimann. Ponieważ miasto leżało na szlaku handlowym, szybko się rozwijało.

Od początku XV wieku należało do rodziny Sienieńskich. W połowie XVI wieku wybuchł spór między Zbigniewem Sienieńskim a biskupem przemyskim na tle majątkowym. Biskup nałożył klątwę na właściciela Rymanowa, a ten w odwecie przeszedł na kalwinizm. Miejscowy kościół parafialny zmieniono na zbór protestancki, a było to w 1565 roku. Miasto stało się ośrodkiem reformacji. Do katolików kościół wrócił w 1587 roku, kiedy nowymi właścicielami miasta zostali Stadniccy. Miasto kilkakrotnie zmieniało właścicieli. Ostatnimi byli Anna i Stanisław Potoccy. Byli dobrymi gospodarzami i przyczynili się do rozwoju gospodarczego całej okolicy.

Kościół przy rynku

Dziś Rymanów to ciche miasteczko z małym ukośnym ryneczkiem. Zabytków tu niewiele, ale są. Skupiają się w pobliżu rynku. Zachowało się kilka dziewiętnastowiecznych piętrowych kamieniczek. Jest murowany parterowy dwór i murowana synagoga. Mnie tym razem zainteresował rymanowski kościół parafialny. Jest on późnobarokowy i jednonawowy. Zbudował go Antoni Stroiński, a własne fundusze ofiarował Józef Ossoliński z Tenczyna. Był to 1779 ro. Kościół został konsekrowany pod wezwaniem św. Wawrzyńca w 1788 roku. W szczycie fasady jest herb Ossolińskich ? Topór. W 1839 roku wybuchł pożar i świątynia została zniszczona. Dwa lata później odbudowano ją. Niestety ponownie uległa zniszczeniu w 1944 roku. Wtedy spłonął dach, wieża i część sklepienia. Ponownie odbudowano go po wojnie. W 1964 roku wymalował go Stanisław Szmyc z Krakowa, a ołtarze konserwował Adam Rachtan również z Krakowa. We wrześniu 2004 roku doszczętnie spłonęła wieża kościoła. Szczęśliwie ogień nie dostał się do wnętrza, a wieżę odbudowano.

We wnętrzu

Główny ołtarz pochodzi z XIX wieku. Wykonał go Józef Aszklar z Lubatowej. W ołtarzu jest obraz Matki Boskiej Bolesnej namalowany na desce. Jak podają przekazy historyczne, obraz został ofiarowany przez króla Władysława Jagiełłę. Gruntownie go przemalowano. W 1745 roku biskup Sierakowski nazwał go ?łaskami słynącymi?. W 1902 roku biskup Pelczar obraz koronował. W zachodniej kaplicy umieszczono renesansowy nagrobek Jana Sienieńskiego i jego żony Zofii, wykonany pod koniec XVI wieku przez lwowskiego rzeźbiarza. W podziemiach znajduje się krypta grobowa fundatora świątyni Józefa Ossolińskiego.
Organy są z firmy Rieger i mają 24 głosy. W przedsionku stoją dwie rokokowe figury św. Piotra i św. Pawła. Stały one w starym kościele. W bocznej wieży obok kościoła znajdują się dwa dzwony z XVII wieku.

Poczytaj więcej o okolicy:

Dodano: 29 czerwca 2018; Aktualizacja 4 lipca 2018;
Dodaj komentarz
(Dozwolone typy plików: jpg, gif, png, maksymalny waga pliku: 4MB.)
(wymagany, niepublikowany)
Wszystkie materiały zamieszczone na naszym portalu chronione są prawem autorskim. Możesz skopiować je na własny użytek.
Jeśli chcesz rozpowszechniać je dla zysku bez zgody redakcji i autora – szukaj adwokata!
Zamknij