Paryż
Na dworcu, czyli w Muzeum Orsay

W 1898 r. Spółka Kolejowa Paryż-Orlean zaproponowała architektowi Wiktorowi Laloux wykonanie projektu nowego dworca kolejowego. Na Wystawę Światową w 1900 r. Gare d’Orsay był już gotowy. Teraz jest tu muzeum.
fot: Barbara Górecka
Paryż. Na dworcu, czyli w Muzeum Orsay
Aby dostać się do muzeum należy odczekać w sporej kolejce. Następnie każdy wchodzący bardzo dokładnie zostaje "prześwietlony". Po tej odprawie można dopiero wchodzić do wnętrza. Pierwsze, co rzuca się w oczy, to przepiękny zegar na ścianie.
To już 10 lat! Materiał został zamieszczony w naszym portalu ponad dekadę temu.
A świat się zmienia… Niektóre informacje praktyczne mogą okazać się nieaktualne!

Podobno jest to najpiękniejsze muzeum w Europie. Leży na lewym brzegu Sekwany: Muzeum Orsay (Musée d’Orsay).

W 1870 r. stał w tym miejscu gmach Najwyższej Izby Kontroli. Został on zniszczony w czasie Komuny. W 1898 r. Spółka Kolejowa Paryż-Orlean zaproponowała architektowi Wiktorowi Laloux wykonanie projektu nowego dworca kolejowego. Na Wystawę Światową w 1900 r. Gare d’Orsay był już gotowy.

Powstała budowla halowa, która miała 135 m długości i 40 m szerokości. Przykryta była metalową strukturą od zewnątrz i pokryta stiukami o jasnej barwie. Wewnątrz mieściło się 16 peronów, restauracje i luksusowy hotel na 400 miejsc noclegowych. Dworzec został zamknięty w 1939 r. i od tego czasu niszczał. Dopiero w 1973 utworzono tu muzeum sztuki z okresu od Drugiego Cesarstwa aż do początków kubizmu. Brakowało bowiem „czegoś” pomiędzy Luwrem ze sztuką dawnych epok, a sztuką współczesną, która znalazła miejsce w Centrum Pompidou. Projekt modernizacji wnętrza dworca powierzono włoskiej architekt, pani Gae Aulenti.

Na powierzchni około 45 tys. m. kw. zebrano ponad 4 tys. eksponatów ze wszystkich dziedzin twórczości artystycznej. Na dole zorganizowano wystawę zbiorów malarstwa, rzeźby i sztuk zdobniczych z lat 1850-70. Są tu dzieła Delacroix, Maneta, Puvisa de Chavannesa, Gustawa Moreau i innych. Na piętrze znajdziemy malarstwo impresjonistów: Moneta, Reinora, Degasa i innych. Są tu również postimpresjoniści reprezentowani przez dzieła Seurata, Signaca, Gauguina, Van Gogha… Na półpiętrze wyeksponowano dzieła z lat 1870-1914 oraz sztukę okresu III Republiki.

Aby dostać się do muzeum należy odczekać w sporej kolejce. Następnie każdy wchodzący bardzo dokładnie zostaje „prześwietlony”. Po tej odprawie można dopiero wchodzić do wnętrza. Pierwsze, co rzuca się w oczy, to przepiękny zegar na ścianie. Kolejność zwiedzania jest obojętna, jednak dobrze jest obrać sobie jeden kierunek.

Warto wiedzieć

Jak w każdym muzeum paryskim tak i tutaj jest wiele ławeczek, na których można odpocząć. Na obu poziomach znajdują się kawiarnie i restauracje. Na górze  jest również taras widokowy, a wejście płatne. W muzeum można wypożyczyć (odpłatnie) kasety oraz słuchawki i zwiedzać za ich pomocą. Niestety, nie ma kaset w języku polskim.

Poczytaj więcej o okolicy:

Dodano: 25 maja 2010; Aktualizacja 9 lutego 2022;
Dodaj komentarz
(Dozwolone typy plików: jpg, gif, png, maksymalny waga pliku: 4MB.)
(wymagany, niepublikowany)
Wszystkie materiały zamieszczone na naszym portalu chronione są prawem autorskim. Możesz skopiować je na własny użytek.
Jeśli chcesz rozpowszechniać je dla zysku bez zgody redakcji i autora – szukaj adwokata!
Zamknij