Dwie grupy Dolomitów ? Marmoladę a Palę ? oddzielają Val di San Pellegrino na zachodzie i Val Biois na wschodzie. Val di San Pellegrini jest doliną niezamieszkałą. Znajdują się tutaj tylko hotele, pensjonaty i wszystko to, czego potrzebuje turysta. 

Fuchiade (1982 m n.p.m ) jest najładniejszą halą, jaką do tej pory widziałam w Dolomitach. Położona jest u stóp trzytysięczników Cima Uomo i Sasso Valfreda i trochę niższego Cima de Costabele. Z przełęczy jest piękny widok na łańcuch Costabella-Uomo, należący do grupy Marmolady. Granią prowadzi łatwa wysokogórska ścieżka Alta Via Bepi Zac. Panoramy stąd nie mają sobie równych. Przedłużeniem grani na zachód jest łańcuch Monzoni.

Dobrym punktem wypadowym w góry jest tu Passo San Pellegrino. Na przełęczy jest ruina schroniska, ładna kapliczka, stacja kolejki linowej (czynnej zimą) i troszkę dalej bufet. Kolejka ?letnia? ma stację poniżej przełeczy i wywozi pod Passo delle Selle w pobliże drogi graniowej Sentiero Bepi Zac.

My ruszamy szeroką drogą nr 607. Po prawej, w dole, widzimy stację kolejki na Col de Margarita (nieczynną jeszcze). Stamtąd można wyruszyć na kilka interesujących szlaków. W pobliżu szczytu jest duże jezioro Lago di Cavia i Parco Naturale Paneveggio ? Pale di San Martino.

Z szosy skręcamy w lewo i dochodzimy do pensjonatu nad ładnym jeziorem Lach de le Poze. Do jeziora trzeba zejść z szerokiej ścieżki. W jego tafli odbija się grań Costabella-Uomo. Szeroką spacerową drogą podążamy dalej. Po prawej cały czas widać Col de Margarita i szczyty Pale di San Martino. Ukazują się pierwsze zabudowania na hali Fuchiade. Są to stylowe budynki pasterskie, wykorzystywane obecnie jako domki letniskowe. Widok tu naprawdę fantastyczny. Cały czas po lewej dominują białe szczyty Costabella-Uomo.

Na końcu hali jest stylowe drewniane schronisko ? Rifugio Fuchiade. Inne ono od pozostałych. Kilka sal konsumpcyjnych na różnych poziomach, każda w bardzo oryginalnym wystroju. Moje wrażenia z jego ?wizytacji?: fantastyczne muzeum regionalne. Wokół budynku piękna zieleń, a nad nim górują białe kolosy Cima Uomo i Sas de Valfreida. Naprzeciw znajduje się kaplica, w której odbywają się niedzielne nabożeństwa.

Przeczytaj także...

Val di Fassa. Małe miasteczka w wielkiej dolinie

Autorka: Barbara Górecka

Otoczenie jest fantastyczne. Białe wapienne ściany, zielone łąki i lasy, jeziora. Miasteczka są typowo turystyczne i większych zabytków tu nie ma. Jak wszędzie w regionie jest nazewnictwo dwujęzyczne i należy się do tego przyzwyczaić.

Pale di San Martino. Cima Rosetta jednak zdobyta!

Autorka: Barbara Górecka

Być może to już ostatnie moje podrygi w zdobywaniu górskich szczytów. Dopóki jednak nogi noszą, trzeba próbować. Próba „zdobycia” La Rosetty (2743 m n.p.m.) wydawała się niezbyt możliwa. Opis w przewodniku trochę odstraszał…

Horsens. Miasto Vitusa Beringa

Autorka: Halina Puławska

Vitus Bering rowadził dwie ekspedycje morskie, leżące w planach cara Piotra Wielkiego. W trakcie pierwszej wypłynął z Kamczatki ku północy na wody arktyczne, udowadniając tym samym, że Azja i Ameryka nie łączą się lądem.

Poczytaj więcej o okolicy:

Val Contrin. Dolina pod ścianą Marmolady

Roda di Vael. Schronisko na skalnym progu

Val di Fassa. Małe miasteczka w wielkiej dolinie

Alleghe. Spacerową ścieżką wokół jeziora